Ο Ελληνοαμερικανός που μετανάστευσε... στην Ελλάδα!

Πες μας αρχικά λίγα λόγια για την ζωή σου στην Αμερική και την οικογένεια σου.

Γεννήθηκα στην Αμερική στην Νέα Υόρκη το 1984. Οι γονείς μου είναι γεννημένοι στην Ελλάδα. Μεγάλωσα αρχικά στην Αστόρια. Στην συνέχεια μετακομίσαμε στο Φλάσινγκ. Σπούδασα επίσης αρχικά στην Νέα Υόρκη και το 2009 όταν ξεκίνησα της διδακτορικές μου σπουδές πήγα στο Austin στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Έμεινα εκεί για τρία χρόνια μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2012. Μετά έφυγα καθώς είχα κερδίσει μια υποτροφία από το ίδρυμα Full Bright για να κάνω μια ακαδημαϊκή έρευνα στην Ελλάδα που αφορά το αντικείμενο της ερευνάς μου που είναι σχετικό με τα social media και την επιρροή τους στο δημόσιο διάλογο, την πολιτική και την δημοσιογραφία στην Ελλάδα.

Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την επιρροή των social media στον δημόσιο διάλογο ως αντικείμενο της διδακτορικού σου;

Πάντα αγαπούσα τα μίντια και τα μέσα ενημέρωσης και είχα ασχοληθεί στο πανεπιστήμιο με το ραδιόφωνο και την δημοσιογραφία. Και φυσικά είχα ασχοληθεί με το ίντερνετ από μικρή ηλικία πριν πάω ακόμα στο πανεπιστήμιο. Ήμουν στο ίντερνετ από το 1996 και δημιούργησα την πρώτη ιστοσελίδα μου το 1997. Όταν αποφάσισα να συνεχίσω της σπουδές μου και να κάνω διδακτορικό κατάλαβα ότι αυτό που αγαπούσα πιο πολύ από τις πολιτικές επιστήμες ήταν τα μέσα ενημέρωσης και έτσι έκανα αιτήσεις σε διάφορα προγράμματα και με δέχτηκε το Τέξας. Ήθελα να ασχοληθώ συγκεκριμένα με αυτό το αντικείμενο γιατί τα κοινωνικά μίντια και το διαδίκτυο είναι ένα ανερχόμενο πεδίο έρευνας που είναι πολύ επίκαιρο.

Είχες μάλιστα δημιουργήσει και τον πρώτο Ελληνικό ραδιοφωνικό σταθμό στο Τέξας. Πως αποφάσισες να πάρεις αυτή την πρωτοβουλία;

Ήταν ένας κάλος τρόπος για να προωθήσω και να προσφέρω μια αφιλοκερδή υπηρεσία στους Έλληνες της περιοχής. Αρκετοί ομογενείς είναι συγκινημένοι με το γεγονός ότι υπάρχει μια Ελληνική ραδιοφωνική φωνή.

Πολλοί φοιτητές αναζητούν καλύτερες ευκαιρίες στο εξωτερικό. Εσύ όμως επέλεξες την αντίθετη διαδρομή. Υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος για αυτή την επιλογή σου;

Κάτι που επίσης μου έδωσε την ιδέα να κάνω αυτή την έρευνα και συγκεκριμένα στην Ελλάδα ήταν το κίνημα των αγανακτισμένων που έτυχε εκείνη την εποχή να είμαι στην Αθήνα. Και παρατηρώντας πως είχε αναπτυχθεί αυτό το κίνημα σε μεγάλο βαθμό μέσω των social media σκέφτηκα ότι θα ήταν ένα καλό αντικείμενο μελέτης σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έβλεπα ότι και περισσότερα νέα και εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης ξεκινούσαν στην Ελλάδα από το διαδίκτυο. Οπότε ήταν ένας συνδυασμός γεγονότων και παραγόντων που μου έδωσαν αυτή την ιδέα να κάνω την συγκεκριμένη έρευνα.

Αποφάσισες να αφήσεις το Τέξας για να κανείς την ερευνά σου στην Αθήνα. Πως αντέδρασε η οικογένεια και το φιλικό σου περιβάλλον στην Αμερική αλλά και ο κόσμος στην Ελλάδα;

Πραγματικά έκανα μια μεγάλη προσπάθεια για να κερδίσω αυτή την υποτροφία και να έχω την ευκαιρία να έρθω σε μια τόσο σημαντική εποχή για την ιστορία της χώρας. Ήταν πολλοί που λέγανε ότι ήμουν λιγάκι τρελός που σκεφτόμουνα να πάω στην Ελλάδα. Η οικογένεια μου πάντα με στήριζε. Θα έλεγα ότι οι αντιδράσεις ήλθαν πιο πολύ από πολλούς Έλληνες εδώ στην Ελλάδα. Αυτό το διαπίστωσα και το καλοκαίρι των αγανακτισμένων, αλλά και ακόμα περισσότερο όταν ήλθα μόνιμα το 2012. Χαρακτηριστικά θυμάμαι μια μέρα ήμουν σε ένα ταξί εδώ στην Αθήνα και ο ταξιτζής έπιασε κουβέντα μαζί μου και κατάλαβε λόγω προφοράς ότι ήμουν από το εξωτερικό και με ρωτάει τι θέλεις εδώ δεν βλέπεις τι γίνεται στην χώρα; Και του λέω βεβαίως αλλά δεν παύει να είναι η χώρα καταγωγής μου και επιθυμώ να είμαι εδώ αυτή την στιγμή. Και μου λέει φύγε τώρα, φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς.

Έχεις βγάλει μέσα από την έρευνά σου το συμπέρασμα ότι οι Έλληνες τρέφουν μια πολύ χαμηλή εικόνα και εκτίμηση για την χώρα τους.;

Είναι μια αντιμετώπιση που έχω δει από πολλούς κατά την διάρκεια της παραμονής μου στην Ελλάδα. Υπάρχουν δυστυχώς τόσα πολλά άτομα εδώ στην Ελλάδα που έχουν μια τόσο κακή πλέον αντίληψη για την ίδια τους την χώρα που και ακόμα αν οι ίδιοι δεν μπορούν να φύγουν, γιατί οι πιο πολλοί μπορώ να πω πραγματικά ότι θέλουν να φύγουν, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί κάποιος άλλως να θέλει να έλθει εδώ πέρα. Δηλαδή πιστεύουν ότι όλα είναι καλύτερα έξω από την Ελλάδα, ότι κάποιος που έρχεται εδώ δεν καταλαβαίνει τι γίνεται στην χώρα. Κατά την γνώμη μου αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη. Και νομίζω ότι αυτή η νοοτροπία που υπάρχει κρατάει την χώρα και τους Έλληνες πίσω.

Ποιοί πιστεύεις ότι είναι η βασική λόγοι που έχουν συμβάλει στην εμπέδωση αυτής της λογικής και νοοτροπίας;

Η αλήθεια είναι ότι όταν ερχόμουν παλαιότερα στην Ελλάδα για διακοπές είχα ήδη αντιληφθεί ότι υπήρχε στην χώρα μια ξενομανία. Οι Έλληνες έχουν μια ιδιαίτερη αγάπη για οτιδήποτε ξένο, δηλαδή ξένα προϊόντα, ξένα φαγητά, ξένη μουσική, ξένη τηλεόραση, αλλά και μια αντίληψη ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στον υποτιθέμενο πολιτισμένο κόσμο, ότι στις άλλες δυτικές χώρες όλοι βγάζουν λεφτά, όλα είναι δίκαια, όλοι έχουν τις δουλείες που θέλουν να κάνουν, δηλαδή ζουν ένα πραγματικό όνειρο. Και νομίζω ότι από την αρχή της κρίσης, αυτή η νοοτροπία έχει γίνει ακόμα πιο διαδεδομένη. Πιστεύω ότι την τροφοδοτεί ακόμα περισσότερο η Ελληνική τηλεόραση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς συχνά παρουσιάζουν ειδήσεις και ρεπορτάζ για το τι γίνεται στο εξωτερικό. Παρουσιάζουν λοιπόν μόνο τα θετικά. Δεν λέω φυσικά ότι δεν υπάρχουν θετικά, αλλά πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι που παρουσιάζουν μόνο τα θετικά. Δίνουν λοιπόν μια μισή αλήθεια στους Έλληνες κάνοντας τους να πιστεύουν ότι όλα είναι ωραία και ρόδινα και λειτουργούν όπως πρέπει να λειτουργούν. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα. Το κακό είναι πως αν κάποιος σου πιάσει συζήτηση για αυτό το θέμα και προσπαθήσεις να του εξηγήσεις ότι όχι δεν είναι ακριβώς έτσι, δεν σε πιστεύει κανένας γιατί πηγαίνεις ενάντια σε αυτό που έχουν μάθει και αυτό που ακούν. Νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά γίνεται μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Ακούν από τους φίλους τους, τις οικογένειές, τους γνωστούς τους, και από τα Μ.Μ.Ε ότι έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα και έτσι είναι έξω.

Πιστεύεις ότι έχουν συμβάλει κατά κάποιο τρόπο στην δημιουργία αυτής της εικόνας και οι ομογενείς;

Έχω την εντύπωση και ίσως θα στεναχωρήσω κάποιους, αλλά νομίζω ότι ευθύνη έχουν και πολλοί ομογενείς που έρχονται στην Ελλάδα και κάνουν ένα είδος επίδειξης. Θέλουν να δείξουν πόσο πετυχημένοι άνθρωποι είναι, θέλουν να δείξουν ότι έχουν πολλά λεφτά, ότι δεν έχουν προβλήματα και η ζωή τους είναι τακτοποιημένη. Σε πολλές περιπτώσεις καταλαβαίνουν ότι η ζωή είναι πιο εύκολη και ποιοτική πίσω στην Ελλάδα, αλλά τους ενδιαφέρει τι θα σκεφτούν οι φίλοι και οι συγγενείς. Ακόμα και αν δεν το κάνουν επίτηδες δίνουν αυτή την εντύπωση στους Έλληνες που είναι πίσω. Και γίνεται έτσι μια ενίσχυσή αυτού του φαινομένου.

Έχοντας ζήσει τόσο την Ελληνική όσο και την Αμερικανική πραγματικότητα, πιστεύεις ότι η εικόνα που έχουν οι Έλληνες για το εξωτερικό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Τώρα όσον αφορά την Αμερική σε πολλά πράγματα η ζωή είναι δύσκολη. Νομίζω ότι υπάρχει η εικόνα μέσω των ταινιών και της τηλεόρασης ότι η Αμερική έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, ενώ η πραγματικότητα είναι δύσκολη. Υπάρχουν και οι φόροι, υπάρχουν και τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια που για να σπουδάσεις είναι μια πολύ μεγάλη δαπάνη και για αυτό οι περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να δανείζονται για να πληρώσουν τις σπουδές τους. Ειδικά σε μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη το κόστος ζωής είναι αστρονομικό. Τα ενοίκια είναι πολύ ακριβά, το φαγητό είναι επίσης ακριβό. Οπότε πολλοί Έλληνες που πιστευτούν ότι μόλις σηκωθούν να φύγουν από την χώρα και πάνε στην Νέα Υόρκη ή το Λονδίνο θα λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους, νομίζω ότι κάνουν λάθος γιατί δεν έχουν υπολογίσει ότι μπορεί να βρουν πιο εύκολα από την Ελλάδα δουλεία ανάλογα με τον τομέα τους, γιατί δεν είναι πάντα εύκολο και στην Αμερική να βρεις δουλεία, αλλά το θέμα δεν είναι αν θα βρουν δουλεία. Αυτό που πρέπει να κοιτάξουν είναι να θα βγάζουν αρκετά για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και να ζήσουν μια οικογένεια. Σε πολλές περιπτώσεις εκεί είναι που είναι δύσκολα τα πράγματα.

Τι θα συμβούλευες όσους σκέφτονται να αφήσουν την Ελλάδα για να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό;

Έχω ακούσει ιστορίες για πολλούς Έλληνες που φύγαν εν μέσω της κρίσης και επέστρεψαν γιατί όταν πήγαν έξω διαπίστωσαν ότι ακόμα και αν βρήκαν δουλεία δεν είχαν υπολογίσει το κόστος ζωής και όλα τα υπόλοιπα που ίσως να μην τα είχαν φανταστεί. Οπότε αυτό που θα έλεγα είναι ότι είναι μια μεγάλη απόφαση για κάποιον να πάει στο εξωτερικό και αν πραγματικά θέλει να πάει πρέπει να το κάνει για τους σωστούς λόγους και να υπολογίσει αν μπορεί να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στον μισθό που θα παίρνει και στο κόστος ζωής. Συνεπώς είναι ένα περίπλοκο ζήτημα, αλλά νομίζω ότι πάρα πολλοί Έλληνες φεύγουν με λάθος εικόνα και αυτό τους κάνει να πέφτουν σε μια παγίδα που δεν την είχαν φανταστεί.