Ο Ζοτς στον δρόμο του Παναθηναϊκού

Η στιγμή αυτή στριφογύριζε στο μυαλό των φίλων του Παναθηναϊκού από το καλοκαίρι του 2012, όταν Παναθηναϊκός και Ζέλικο Ομπράντοβιτς επισημοποίησαν το διαζύγιό τους, μετά από 13 χρόνια συνεργασίας.  Είχε προηγηθεί μια σεζόν κατά την οποία ο Ολυμπιακός έπαιρνε τα πρωτεία σε Ελλάδα και Ευρώπη και οι ειδικοί - και μη - του αθλήματος, εκτιμούσαν ότι ο κύκλος της "χρυσής" ομάδας του Παναθηναϊκού έχει κλείσει. Λίγο αργότερα, τον δρόμο του Ζοτς ακολουθούσαν βασικοί παίκτες (Μπατίστ, Περπέρογλου, Βουγιούκας, Καϊμακόγλου, Νικ Καλάθης, Γιασικεβίτσιους) και ο Παναθηναϊκός ξεκινούσε, εν μέσω αμφισβήτησης, στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή.

Από τότε, πέρασε καιρός και μπήκε πολύ νερό στο αυλάκι.  Ο αντικαταστάτης του Ομπράντοβιτς, Αργύρης Πεδουλάκης, αν και ένοιωσε εξ αρχής να κάθεται σε "ηλεκτρική καρέκλα", είχε την στήριξη του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ξεπέρασε το "μουδιασμένο" ξεκίνημα και κάποιες λανθασμένες επιλογές (όπως οι ανεπαρκείς Άρμστρονγκ, Κίτσεν και Πάνκο) και, σταδιακά, άρχισε να κερδίζει τους οπαδούς του τριφυλλιού.  Στα μέσα της σεζόν, τον Φεβρουάριο, υποσκέλιζε τον Ολυμπιακό και κατακτούσε το Κύπελλο Ελλάδος.  Τον Μάρτιο, λίγο έλειψε να επαναλάβει το κατόρθωμα της ομάδας του 2011, όταν απείλησε την Μπαρτσελόνα με αποκλεισμό, έχοντας μειονέκτημα έδρας.  Στην συνέχεια, κι ενώ όλα έδειχναν ότι το Κύπελλο θα αποτελούσε το επισφράγισμα μιας "μεταβατικής" σεζόν, ο νέος Παναθηναϊκός, με την σφραγίδα των "παλιών" Διαμαντίδη - Τσαρτσαρή, σκορπούσε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα τον Πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό και με το επιβλητικό 0-3, έφερνε ξανά την κούπα του Πρωταθλητή στο ΟΑΚΑ.

Κάπως έτσι, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς - ο οποίος στο μεταξύ επανήλθε στους πάγκους, υπογράφοντας στην Φενέρμπαχτσε - έρχεται και πάλι στον δρόμο του Παναθηναϊκού.  Όμως, δεν θα έχει μπροστά του έναν "ξεπεσμένο Αυτοκράτορα", όπως πολλοί φοβήθηκαν όταν ο πολυνίκης προπονητής αποχωρούσε, αλλά μια μαχητική ομάδα, η οποία, προς το παρόν, διατηρεί το αήττητο στον όμιλο, την ώρα που η ομάδα του Ζοτς "ψάχνεται" με 0 νίκες σε σε τρεις αγωνιστικές στην τελευταία θέση.  

Παρόλα αυτά όμως, όλοι γνωρίζουν ότι το ματς της Πέμπτης δεν θα είναι εύκολο για κανέναν.  Ούτε για τον Ομπράντοβιτς, που προσπαθεί σκληρά να βάλει την σφραγίδα του σε μια ομάδα που δεν έχει αφομοιώσει ακόμη την φιλοσοφία του, ούτε όμως και για τον Παναθηναϊκό, που θα βρει μπροστά του -εκτός από ένα φαβορί με την πλάτη στον τοίχο - και τον προπονητή που ξέρει καλύτερα από τον καθένα να κερδίζει τις κρίσιμες μάχες.

Η συνέχεια στο παρκέ, με τον Παναθηναϊκό, σε περίπτωση νίκης, να βάζει πλέον στέρεες βάσεις για την πρόκριση στην επόμενη φάση και να θέτει ισχυρή υποψηφιότητα για το πλεονέκτημα έδρας.  Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η ήττα θα αποτελέσει καταστροφή.