Ουκρανία: Ένας Έλληνας κάμεραμαν του Reuters μεταδίδει (Φωτογραφίες)

"Μαύρη θάλασσα...

Το κλίμα στην Συμφερουπολη για τους δημοσιογράφους τις τελευταίες μερες δεν ειναι και το καλύτερο.

Η ειδησεογραφία πεσμένη, έτσι πήραμε απόφαση να τραβήξουμε βόρεια, κατά το Ντόνετσκ, όπου είχε προγραμματιστεί για την επόμενη μέρα, μεγάλη διαδήλωση απο τους φιλορωσους...

Ταξιδεψαμε για ώρες, διασχίζοντας τους τεράστιους σιτοβολωνες της Κριμαιας, που κάποτε έθρεφαν ολόκληρη την Σοβιετική Ένωση.  Μια τεράστια ευθεία κακοτραχαλου δρόμου, όπου υπήρχαν έντονα σημάδια εργατικών μνημείων των Σοβιέτ.

Σπάνια συναντουσαμε αυτοκίνητο και ακόμη πιο σπάνια ανθρώπους και μαγαζιά.  Δεξιά και αριστερα του δρόμου, συνταδες δένδρων και πέρα απο αυτα αχανεις κάμποι.

Μετα απο 7 ώρες και αφού μας σταμάτησαν για έλεγχο τα στρατιωτικά - με όλη την σημασία της λέξης - μπλόκα των Κριμαίων αλλα και των Ουκρανων, περάσαμε νύχτα εξω απο την Μελιτοπολη, σε συνθήκες απόλυτου σκότους και φτάσαμε γύρω στις 10 το βράδυ στην Μαριούπολη.  Μια καθαρά βιομηχανική πόλη, η οποια εχει 4-5 τεράστια εργοστάσια παραγωγής χάλυβα.

Στην περιφέρεια της Μαριουπολης ζουν περίπου 50.000 Έλληνες σε 45 χωριά της περιοχής και ειναι 150 χιλιόμετρα περίπου απο τα σύνορα με την Ρωσία. Φτάνοντας εκει βρήκαμε μια αποπνικτικη ατμόσφαιρα απο τα φουγαρα των εργοστασίων που δουλεύουν 24 ώρες την ημέρα.

Στο κεντρο της πόλης μας περίμενε ο Έλληνας πρόξενος Δημήτρης Παπανδρέου, με καταγωγή απο την Πάτρα, καθώς το πατρικο του ειναι στον Άγιο Διονύση.  Μετα την υποδοχή πήγαμε για φαγητο στο εστιατόριο του επίσης Έλληνα Μιχάλη Ουζουνου.

Εξαιρετικη ελληνική φιλοξενία απο ωραιους ανθρώπους.

Την επόμενη μέρα μετα απο 2 ώρες περίπου ταξίδι, φτάσαμε στο Ντόνετσκ και πήγαμε να καλύψουμε την συγκέντρωση.

Κινηθήκαμε με καθε επιφύλαξη μιας και εδω ο κοσμος ήταν επιθετικός απέναντι στα ξένα κανάλια.  Δεν ήταν λίγες οι φορές που μας σταματούσαν και επιτακτικά μας ρωτούσαν απο που είμαστε.  Οταν άκουγαν Ελλάδα ηρεμουσαν και ήταν φιλικοί, άλλοι πάλι ήταν περισσότερο δύσπιστοι και ζητούσαν να δουν τα διαβατήρια.  Δεν άργησαν να πειστούν και μαλιστα ήθελαν να κάνουν και δηλώσεις να τις δουν οι Έλληνες.

Ξαφνιάστηκα πολλές φορές, οταν μεσα απο το πλήθος με χαιρετουσαν κάποιοι στα ελληνικά, μου χτυπούσαν φιλικά την πλάτη και διακριτικα φρόντιζαν για την ασφάλειά μας.

Αναρωτήθηκα πολλές φορές για τους Έλληνες εδω:
Οδησσο,
Σεβαστουπολη
Ευπατορια
Συμφερουπολη
Μελιτουπολη
Τσερνοπολιε
Θεοδοσια
Μαριούπολη

Χιλιαδες έλληνες, χιλιαδες προσωπικές ιστορίες, βάσανα, ταλαιπωρίες, κακουχίες, χαρές και λύπες.

Έλληνες μακρια απο την πατρίδα, μακρια απο τα χωριά τους και πολλές φορές απο τους συγγενείς τους που δεν γνώρισαν ποτε.

Ψυχές που η ιστορια της καθε μιας θα μπορούσε να γεμίσει δεκάδες σελίδες ενός βιβλίου...

Τώρα θα μου πεις γιατι μας τα λες αυτα;;

Έτσι απλα ήθελα να μοιραστώ αυτο το συναίσθημα με κάποιους φίλους...

Καληνύχτα."

* Ο Περικλής Αγγελόπουλος είναι εικονολήπτης και συνεργάζεται με διεθνή και ελληνικά ειδησεογραφικά δίκτυα.  Το άρθρο και οι φωτογραφίες δημοσιεύονται με την άδειά του.