Log in
A+ A A-

Μια Ελληνίδα που έχασε τον αδερφό της την 11η Σεπτεμβρίου ξεσπά: "Με εξοργίζουν οι θεωρίες συνωμοσίας"

Τα συναισθήματά της για την 13η επέτειο της τρομοκρατικής επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους, κατά την οποία έχασε την ζωή της ο αδερφός της, Γιάννης, εκφράζει στο newgreektv.com η ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός, Ανθούλα Κατσιματίδη. Εν αναμονή μιας ακόμη επιμνημόσυνης εκδήλωσης στο «Σημείο Μηδέν», η Ανθούλα θυμάται τις ώρες αγωνίας που έζησε την εφιαλτική εκείνη ημέρα, μιλάει για το «σήμερα» στην περιοχή και δεν κρύβει την οργή της για εκείνους που εκφράζουν αισθήματα ικανοποίησης ή δημιουργούν θεωρίες συνωμοσίας για την 11η Σεπτεμβρίου.

«Εκείνη την ημέρα, ο Γιάννης είχε ξεχάσει το κινητό στο σπίτι. Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν μέσα στο κτίριο, κάναμε τα πάντα για να επικοινωνήσουμε. Δυστυχώς δεν του μιλήσαμε. Μείναμε με το παράπονο ότι δεν καταφέραμε έστω να του πούμε ένα τελευταίο 'αντίο'. Να μάθουμε πώς ήταν οι τελευταίες του στιγμές». Με αυτά τα λόγια, η Ανθούλα Κατσιματίδη περιγράφει τις δύσκολες ώρες που έζησε η οικογένειά της όταν πληροφορήθηκε την πρώτη επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Ήταν λίγο μετά τις 8 το πρωί, όταν χτυπήθηκε, αρχικά, ο Βόρειος Πύργος, προκαλώντας σοκ σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν το κτίριο στο οποίο εργαζόταν ο αδελφός της και δεν είχε δυνατότητα διαφυγής.

«Ο αδελφός μου δούλευε στον 104ο όροφο. Σκεφθείτε ότι ο όροφος αυτός βρισκόταν σε ύψος πάνω από το σημείο που έπεσε το αεροπλάνο. Ήταν σε εκείνα τα γραφεία απ'όπου βλέπαμε τις γνωστές εικόνες, με τους ανθρώπους που πηδούσαν από τα παράθυρα. Φανταστείτε πόσο απελπισμένοι ένοιωθαν και πόσο υπέφεραν από την πυρκαγιά, τις αναθυμιάσεις και την αφόρητη ζέστη».

Την Πέμπτη, η Ανθούλα θα μεταβεί, όπως κάθε χρόνο, στο Σημείο Μηδέν, για την καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των περίπου 3000 νεκρών των τρομοκρατικών επιθέσεων. Η ίδια τονίζει πως, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ο πόνος παραμένει για όλους ο ίδιος.

«Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι πέρασαν 13 χρόνια από τότε. Τουλάχιστον για εμένα και όλες αυτές τις οικογένειες, φαίνεται σαν χθες. Τον Γιάννη τον σκέφτομαι κάθε μέρα, όχι μόνο κάθε 11η Σεπτεμβρίου. Για την ζωή την δική μας, ήταν ένα φωτεινό αστέρι. Σήμερα θα ήταν 44 χρονών και δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν είναι μαζί μας. Μου λείπει κάθε μέρα και έμαθα να ζω με αυτήν την στεναχώρια».

«ΜΕ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ»

Η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και ο τρόπος με τον οποίο επήλθε, αντιμετωπίστηκε με διάφορους τρόπους από ένα μεμονωμένο κομμάτι της ελληνικής Κοινής Γνώμης. Μάλιστα, υπήρχαν και φωνές – όπως βέβαια συμβαίνει και παγκοσμίως – που εκτίμησαν ότι ήταν... «μάθημα» (!) για την υπερδύναμη ή ανέπτυξαν θεωρίες συνωμοσίας. Πώς αντιδρά σε αυτό μια συγγενής ενός από τα θύματα;

«Όλα αυτά που ακούω με εξοργίζουν. Ακούω διάφορα πράγματα και απίστευτες θεωρίες που δεν ισχύουν, όπως για παράδειγμα ότι «δεν σκοτώθηκε ούτε ένας Εβραίος»: Επειδή λοιπόν εγώ δεν είμαι μόνο συγγενής νεκρού, αλλά έχω εργαστεί εθελοντικά για διάφορες δραστηριότητες πάνω σε αυτήν την υπόθεση, θα σας πω ότι και Εβραίοι νεκροί υπήρχαν, και Μουσουλμάνοι νεκροί υπήρχαν και Άραβες νεκροί υπήρχαν. Χάθηκε κόσμος από 98 διαφορετικές χώρες, το αναλογίζεστε; Δεν μπορώ να ακούω «καλά να πάθουν οι Αμερικανοί». Είναι δυνατόν; Σκοτώθηκαν αθώοι! Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και να γινόταν αυτό, θα ήταν κρίμα. Δεν κάνεις... κουτσομπολιό με ένα τέτοιο περιστατικό.», τονίζει εξοργισμένη, για να αναφερθεί, στον αντίποδα, στην συμπαράσταση που δέχεται από χιλιάδες αγνώστους όλα αυτά τα χρόνια.

«Με γεμίζει πολύ η αίσθηση ότι, σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε, υπάρχει αυτή η αγάπη. Αυτό κρατάω όλα τα χρόνια και αυτό θυμάμαι: Την αγκαλιά και την συμπαράσταση των ξένων ανθρώπων. Δεν πρόκειται για συγγενείς και φίλους, αλλά για ανθρώπους που με νοιώθουν. Είναι φοβερό το πώς ένα τραγικό γεγονός μπορεί να μας ενώσει. Μην ξεχνάμε, η ζωή είναι μικρή».

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗΣ

Από την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου και έπειτα, ακούστηκαν πολλά σενάρια για το μέλλον του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου. Βασικός σκοπός ήταν, φυσικά, ο χώρος να ανακτήσει την οικονομική του δραστηριότητά, χωρίς όμως να αγνοηθεί η τρομοκρατική επίθεση ως ιστορικό γεγονός. Έτσι, δημιουργήθηκε αρχικά ένα πάρκο αφιερωμένο στους νεκρούς της 11ης Σεπτεμβρίου και, στην συνέχεια, άνοιξε τις πύλες του το περίφημο Μουσείο του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου, στο Διοικητικό Συμβούλιο του οποίου είναι μέλος η Ανθούλα Κατσιματίδη.

«Είμαι πολύ χαρούμενη που έχουμε αυτό το μνημείο για τους ανθρώπους που χάθηκαν. Χρειάστηκαν χρόνια και ιδρώτα για να χτιστεί και είναι ένα κατόρθωμα που με γεμίζει υπερηφάνεια. Είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φορέα για το Μουσείο και το Μνημείο και έχω εργαστεί σκληρά για να κρατήσουμε ζωντανή την Ιστορία της 11ης Σεπτεμβρίου: Να μάθουμε στο κοινό τι έγινε τότε, ποια ήταν τα θύματα, την αυτοθυσία που επέδειξαν αστυνομικοί και Πυροσβέστες. Είναι μια Ιστορία που πρέπει να γραφτεί και να μείνει ζωντανή».

Παράλληλα, η Ανθούλα Κατσιματίδη δηλώνει τον θαυμασμό της για το νέο ουρανοξύστη του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου (σ.σ. Freedom Tower) και συντάσσεται με την άποψη ότι θα ήταν άστοχη πιθανή ανέγερση πανομοιότυπων κτιρίων με τους Δίδυμους Πύργους.