Σόιμπλε: Η συνταγή στην ευρωζώνη πετυχαίνει

Στο άρθρο με το οποίο ζητά από τους αναγνώστες να αγνοήσουν τις Κασσάνδρες, ο κ. Σόιμπλε προσθέτει ότι το έργο της δημοσιονομικής και διαρθρωτικής επιδιόρθωσης της ευρωζώνης αποδίδει, θέτοντας τα θεμέλια για βιώσιμη ανάπτυξη. Σημειώνει μάλιστα ότι η εξέλιξη αυτή δε θα έπρεπε να εκπλήσσει τους παρατηρητές, καθώς έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν σε πολλές περιπτώσεις. «Παρά τα όσα θα ήθελαν να πιστεύουμε οι επικριτές της διαχείρισης της ευρωπαϊκής κρίσης, ζούμε σε έναν πραγματικό κόσμο και όχι σε ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο δεν ισχύουν πια θεμελιωμένες οικονομικές αρχές», σχολιάζει ο Γερμανός αξιωματούχος.

Στη συνέχεια δίνει το παράδειγμα της χώρας του, η οποία από «ασθενής της Ευρώπης» στα τέλη της δεκαετίας του 1990 εξελίχθηκε σε χώρα ανταγωνιστική, ενσωματωμένη στην παγκόσμια οικονομία και με την ικανότητα δημιουργίας θέσεων εργασίας. Όλα αυτά, όπως περιγράφει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έγιναν μέσα από μια σειρά επίπονων δημοσιονομικών προσαρμογών. Όπως επισημαίνει, το αποτέλεσμα δεν ήταν καρπός κάποιου κυβερνητικού διατάγματος, αλλά μυριάδων αποφάσεων αυτού που αποκαλούμε «αγορά».

«Οι επιχειρήσεις άρχισαν να επενδύουν και να προσλαμβάνουν και ο κόσμος άρχισε πάλι να δουλεύει επειδή ήταν εφικτό και λογικό. Εργοδότες και εργαζόμενοι κατέληξαν σε λογικές συμβάσεις μισθών και ωραρίων που προφύλαξαν από τις κυκλικές πτώσεις. Πάνω από 2 εκατομμύρια Γερμανοί που βρίσκονταν στην ανεργία βρήκαν δουλειά, ως επί το πλείστον καλές, ασφαλείς θέσεις εργασίας, με αξιοπρεπή μισθό και γενναιόδωρες παροχές. Με τη σύσφιγξη της αγοράς εργασίας, οι μισθοί και η κατανάλωση αυξάνονται τώρα με τρόπο ισχυρό. Η εγχώρια ζήτηση είναι η βασική κινητήρα δύναμη της Γερμανίας σήμερα», εξηγεί ο κ. Σόιμπλε.

Στρέφοντας την προσοχή του στην ευρωζώνη, δηλώνει ότι όσα έχουν συμβεί διαφέρουν μόνο στο γενικότερο πλαίσιο από τις εξελίξεις στη Γερμανία, καθώς την περίοδο της ραγδαίας ανάπτυξης πολλές από τις χώρες-μέλη άφησαν την εργασία να γίνει ακριβή και το μερίδιό τους στο παγκόσμιο εμπόριο να συρρικνωθεί. Όταν επήλθε η κατάρρευση, οι θέσεις εργασίας εξαφανίστηκαν και τα δημόσια οικονομικά επιδεινώθηκαν.

Κατά το Γερμανό υπουργό Οικονομικών, η αντίδραση δεν ήταν μόνο προϊόν μιας ευρωπαϊκής συναίνεσης – στηριζόμενης σε πολλές περιπτώσεις από εθνικά κοινοβούλια – αλλά ακολούθησε πλήθος άλλων εδραιωμένων παραδειγμάτων πέραν του γερμανικού.

«Η συνταγή πέτυχε τότε και αποδίδει και τώρα, παρά την πικρία και την έκπληξη των πολυάριθμων επικριτών της στα ΜΜΕ, στον ακαδημαϊκό χώρο, τους διεθνείς οργανισμούς και την πολιτική. Η προσαρμογή ήταν φιλόδοξη και κάποιες φορές επώδυνη, αλλά η εφαρμογή της ήταν ευέλικτη και προσαρμόσιμη. Τα ευρωπαϊκά δίχτυα ασφαλείας παρείχαν ένα καλά ισορροπημένο μείγμα κινήτρων και αλληλεγγύης για να απαλύνουν την οδύνη», γράφει ο κ. Σόιμπλε. Συμπληρώνει ότι μόλις σε τρία χρόνια τα δημόσια ελλείμματα στην Ευρώπη μειώθηκαν στο μισό, το κόστος ανά μονάδα εργασίας και η ανταγωνιστικότητα προσαρμόζονται ταχύτατα, οι ισολογισμοί των τραπεζών βελτιώνονται και τα ελλείμματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών εξαφανίζονται. Το δεύτερο τρίμηνο τερματίστηκε η ύφεση στην ευρωζώνη, αναφέρει.

Καταλήγει λοιπόν στο συμπέρασμα ότι προκύπτουν δύο διδάγματα από τη γερμανική περίπτωση και την περίπτωση της ευρωζώνης. Πρώτον, ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις παίρνουν χρόνο για να αποδώσουν και αυτοί που τις εφαρμόζουν πρέπει να έχουν υπομονή και την ικανότητα να αγνοούν τις σειρήνες των γρήγορων λύσεων και τις διαμαρτυρίες των ειδικών συμφερόντων. Δεύτερον, αλλά εξίσου σημαντικό, όσο άσχημοι κι αν είναι οι καιροί, θα πρέπει να αντιπαρερχόμαστε την ανθρώπινη τάση να προεκτείνουμε το παρόν στο αέναο μέλλον. Τα συστήματα προσαρμόζονται, οι υφέσεις πιάνουν πάτο και οι τάσεις γυρίζουν. «Με άλλα λόγια, ό,τι σπάει μπορεί να επιδιορθωθεί. Η Ευρώπη σήμερα είναι η απόδειξη», καταλήγει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

ΣΚΑΪ