Νίκος Φίλης στο New Greek TV: "Κακώς έκαναν Τελετάρχη τον κ. Μητσοτάκη" - Ολόκληρη η συνέντευξη (Video)

Παράλληλα, ο κ. Φίλης αναφέρθηκε στην «ψυχρή» υποδοχή που συνάντησε από κομμάτι της οργανωμένης ομογένειας, λόγω των δηλώσεων αμφισβήτησης της Γενοκτονίας των Ποντίων, τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών στην ομογένεια, την επιρροή της Εκκλησίας στην εκπαίδευση αλλά και την μαθήτρια που παρήλασε με την μαντήλα στην Ελλάδα.

Επιπλέον, έπλεξε το εγκώμιο του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου, τον οποίο αποκάλεσε «σοφό» και «σημαντική θεολογική προσωπικότητα».

Διαβάστε το περιεχόμενο της συνέντευξης και δείτε το βίντεο της εκπομπής «Πρόσωπα» του New Greek TV.

Για τους λόγους της επίσκεψής του: «Η αφορμή ήταν τα εγκαίνια της Έκθεσης του Ωνασείου με θέμα «Θεοί και θνητοί στον Όλυμπο», που είχε επιμεληθεί ο καθηγητής κ. Παντερμαλής. Είχα επαφές με πολλούς παράγοντες εδώ, ακαδημαϊκούς και της ομογένειας. Παράλληλα, εκμεταλευόμενος την επίσκεψή μου είχα την ευκαιρία να κουβεντιάσω με αξιωματούχους για το προσφυγικό, όπως είναι ο επικεφαλής της Unicef είχα συνάντηση, όπως επίσης και με τους επικεφαλής του Ταμείου για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη.»

Για την συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο: «Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος δεν είναι απλώς ένας σημαντικός ποιμενάρχης, αλλά μια σημαντική θεολογική προσωπικότητα. Είναι σοφός όταν μιλάει και συγκεκριμένος. Με την συζήτηση μαζί του μαθαίνει κανείς. Μιλήσαμε πάνω σε μια ευρύτητα θεμάτων που αφορούν και την Ορθοδοξία και την Εκκλησία και την Εκπαίδευση. Άλλωστε ο ρόλος μου είναι να συζητώ και να έχω εποπτεία σε όλους αυτούς τους τομείς.»

Για την ελληνική εκπαίδευση στις ΗΠΑ και τον ρόλο της Εκκλησίας: « Στις ΗΠΑ τα ελληνικά σχολεία, για ιστορικούς λόγους, όπως και γενικότερα οι κοινότητες των Ελλήνων, συγκροτούνται με αρωγό την Εκκλησία. Αυτό είναι μια ιστορική πραγματικότητα που θα πρέπει κανείς να σέβεται και να αξιοποιεί σε συνεργασία μαζί της. Επίσης, η ελληνική κοινότητα συγκροτείται και από Αμερικανούς πολίτες, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν για την εκπαίδευση των παιδιών τους τις δυνατότητες του Αμερικανικού Εκπαιδευτικού Συστήματος. Χωρίς ψευτοδιλήμματα, πρέπει να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες εκπαίδευσης, είτε σε σχολεία που θα βρίσκονται υπό την εποπτεία της Εκκλησίας, είτε που εντάσσονται στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν βιαζόμαστε, συζητάμε και βρισκόμαστε σε συνεργασία με την Εκκλησία και μπορούμε να διαμορφώσουμε πολλές δυνατότητες για την εκπαίδευση των Ελληνοαμερικανών εδώ.»

Για τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών στα ελληνικά σχολεία της ομογένειας: «Μέσα στην φτώχεια μας ως κράτος βλέπετε ότι ανταποκρινόμαστε στην υποχρέωσή μας να στείλουμε εκπαιδευτικούς στις ΗΠΑ, αν και τα χρήματα είναι λίγα. Όμως, αυτά μπορούμε. Δεν σκεφτόμαστε τόσο την διακοπή, όσο την συνολική αναμόρφωση του συστήματος παραγωγής και εκπαίδευσης εκπαιδευτικών στις ΗΠΑ. Μέσα από συστήματα του αμερικανικού κράτος (δημόσια ή ιδιωτικά, είναι θέμα επιλογής) από τα οποία μπορούν να παράγονται δάσκαλοι για τα ελληνικά και την ομογένεια εδώ. Αυτό δεν είναι κάτι άμεσο, αλλά μακροπρόθεσμο. Αλλά και εδώ και στην Ευρώπη ο προσανατολισμός του ελληνικού Κράτους είναι η αξιοποίηση των εκεί Ελλήνων πολιτών βάσει των δυνατοτήτων που τους παρέχονται από το εκάστοτε Κράτος.»

Για τις δηλώσεις του σχετικά με την Γενοκτονία των Ποντίων: «Από την πρώτη στιγμή και μάλιστα το πιο επίσημο βήμα στην Βουλή, διευκρίνισα δυο πράγματα: 1) Το ελληνικό Κράτος με ομόφωνη απόφαση της Βουλής, μιλά για το θέμα της Γενοκτονίας των Ποντίων. Ως Υπουργός έχω υποχρέωση να προωθώ αυτήν την πολιτική για όσα δεινά έχουν υποστεί οι Έλληνες Πόντιοι. Αυτό είναι σαφές. Αλλιώς δεν υπάρχει η έννοια του Κράτους. 2) Δεν αναφέρθηκα ειδικά σε κάποιο θέμα. Ρωτήθηκα για παλαιότερο άρθρο που είχα γράψει και αφορούσε επιστημονικού χαρακτήρα προσέγγιση στο θέμα αυτό. Στην Δημοκρατία ζούμε. Αλίμονο εάν η διατύπωση διαφορετικών επιστημονικών απόψεων δεν επιτρέπεται. Δεν λέω ότι τα ξέρω όλα. Αλλά θα γινόταν να με αποδείξουν λάθος με διάλογο. Δεν μπορεί να γίνει αυτό με... κατάρες και επιθετικό τρόπο.»

Για την διατάρραξη των σχέσεων του με κομμάτι της ελληνικής ομογένειας: "Άκουσα κι εδώ να υπάρχει μια συζήτηση. Δεν υπάρχει τέτοια συζήτηση στην Ελλάδα, εδώ υπάρχει όμως. Δέχομαι τις ευαισθησίες των ανθρώπων, αλλά πιστεύετε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να διχαζόμαστε για θέματα της Ιστορίας; Πιστεύετε ότι είναι η στιγμή και στην Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό, να μην εμφανιζόμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά; Η παρουσία μου στη Νέα Υόρκη ήταν μια παρουσία έκφρασης του ελληνισμού, ενιαία, χωρίς διακρίσεις, χωρίς κομματικού χαρακτήρα περιχαρακώσεις."

Για τις σχέσεις με την Εκκλησία και το μάθημα των Θρησκευτικών: «Σε αναμόρφωση του μαθήματος των Θρησκευτικών πάμε, όχι σε κατάργηση. Επιδιώκουμε αυτή η αναμόρφωση να γίνει συναινετικά με την Εκκλησία. Σας υπενθυμίζω ότι πριν από μια δεκαετία υπήρχαν και πάλι διαφωνίες από την Εκκλησία για την τότε αλλαγή των βιβλίων αλλά και πάλι τότε αυτή εφαρμόστηκε. Δεν μπορεί η εκπαίδευση των παιδιών να τίθεται υπό την έγκριση της Εκκλησίας ή οποίουδήποτε άλλου φορέα εκτός από το οργανωμένο Κράτος.»

Για τον ρόλο της Εκκλησίας στην εκπαίδευση: «Η Εκκλησία έχει δομές, όπως είναι τα Κατηχητικά, τα οποία σεβόμαστε. Παρόλα αυτά όμως, το δικό μας σχολείο δεν είναι Εκκλησιαστικό, αλλά κοσμικό. Τα θρησκευτικά δεν θα είναι ένα ομολογιακό μάθημα, αλλά μια γενικότερη παρουσίαση των θρησκευμάτων και των θρησκειών. Θα δίνει έμφαση στον θρησκευτικό – πολιτιστικό ρόλο της Ορθοδοξίας, αλλά δεν θα έχει χαρακτήρα Κατήχησης. Δεν πηγαίνουμε μονομερώς, είμαστε σε συννενόηση με την Εκκλησία, αλλά επαναλαμβάνω ότι την ευθύνη για το τι διδάσκονται τα παιδιά την έχει το Κράτος.»

Για την μαθήτρια με την μαντήλα στην παρέλαση: «Έλληνες εσμέν οι της ημετέρας Παιδείας μετέχοντες». Δεν είμαστε Έλληνες με βάση το αίμα μας, αλλά με βάση την ψυχή και τον πολιτισμό που είμαστε φορείς. Το παιδί αυτό είναι από την Αίγυπτο και ζει στην Ελλάδα. Δεν σημαίνει ότι είναι τρομοκράτης επειδή φοράει την μαντήλα. Η μαντήλα δεν προσβάλει το ελληνικό έθνος. Όπως το ότι σήκωνε ο Τσενάι την ελληνική σημαία, ως αριστούχος, δεν την προσέβαλε. Το σχολείο μας δεν δέχεται τις διακρίσεις. Όποιο παιδί αριστεύει και προοδεύει έχει την ίδια αντιμετώπιση με όλα τα άλλα παιδιά. Για παράδειγμα, στην Γαλλία υπάρχει συζήτηση για το θέμα της μαντήλας. Εκεί τα κορίτσια που προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες φοράνε μαντήλα. Ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε εκεί το ζήτημα προκάλεσε ερωτηματικά και προβληματισμούς: Δεν πρέπει να συγκρουόμαστε για θέματα πολιτιστικών συμβόλων, αλλά να εξηγούμε. Πράγματι, η μαντήλα σε πολλές χώρες και άλλα πολιτιστικά συμφραζόμενα είναι ένα στοιχείο που επιδιώκει να καθυποτάξει την γυναίκα στο στενό πλαίσιο της κοινότητας και της οικογένειας. Δηλαδή, να μην έχει καμία σχέση με την ευρύτερη κοινωνία στην οποία ζει το παιδί. Αυτό δεν ισχύει στην Ελλάδα. Αν εξηγήσουμε σε αυτά τα παιδιά τι συμβαίνει, τότε θα κερδίσουμε και εμείς και αυτά. Αν όμως πάμε με την βία να τους βγάλουμε την μαντήλα από το κεφάλι, δεν θα έχουμε τα απαιτούμενα αποτελέσματα."

Για την πιθανή ένταξη προσφύγων μαθητών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα: «Ο μεγάλος πληθυσμός των προσφύγων στην Ελλάδα είναι παιδιά και γυναίκες. Απαιτείται μια ειδική πολιτική για την διαχείριση αυτών των πληθυσμών. Θα χρειαστεί μια ψυχοκοινωνική υποστήριξη, με την βοήθεια Ψυχολόγων και δασκάλων για να αντιληφθούν που βρίσκονται και πού είναι το μέλλον τους. Πρέπει να τους δώσουμε μια κοινωνική εκπαίδευση, βασικά στοιχεία για όσο ζήσουν στην Ελλάδα, να καταλάβουν τι είναι η Ελλάδα, την γλώσσα και άλλες δραστηριότητες. Επίσης, να δημιουργήσουμε τάξεις υποδοχής, γιατί τα παιδιά δεν γνωρίζουν αν θα μείνουν εδώ, αλλά και να τους δώσουμε την ευκαιρία να μάθουν μια άλλη ευρωπαϊκή γλώσσα, εφόσον τελικά μετακομίσουν σε άλλη χώρα. Επίσης, να δούμε και το θέμα της δικής τους γλώσσας που είναι αραβικά και παστούν. Έχουμε κι άλλα παραδείγματα στο παρελθόν, όταν το ελληνικό σχολείο ενέταξε παιδιά από άλλα κράτη, στις αρχές της δεκαετίας του 90 και της δεκαετίας του 2000. Βέβαια, η κατάσταση τώρα είναι λίγο διαφορετική.»

Για την σημερινή κατάσταση στα ελληνικά σχολεία: «Όταν ο προϋπολογισμός έχει μειωθεί, όταν έχουν αποχωρήσει με συνταξιοδότηση εκπαιδευτικοί που δεν αντικαταστάθηκαν, όταν δεν έχουμε κονδύλια για να συντηρήσουμε τα σχολικά κτίρια, αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχουν επιπτώσεις. Παρόλα αυτά, η εκπαίδευσή μας παραμένει σε υψηλό επίπεδο, καθώς υπάρχει ο ανώνυμος δάσκαλος, ο οποίος δίνει μέσα στην τάξη μια καθημερινή μάχη για την εκπαίδευση των παιδιών και για ένα σχολείο που εγγυάται ποιότητα και ισότητα. Είναι η αυταπάρνηση του Έλληνα δάσκαλου.»

Για την τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μεταξύ των Τελεταρχών της παρέλασης στη Νέα Υόρκη: «Τίθεται ως επικεφαλής, ως «Τελετάρχης» των εκδηλώσεων για την Εθνική Επέτειο ένα στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Μητσοτάκης. Πιστεύετε ότι αυτός ο τρόπος βοηθάει στην ενότητα του ελληνισμού της Διασποράς και των Ελληνοαμερικανών; Επί πολλά έτη, υπήρχε μια παράδοση διακομματικής εκπροσώπησης, που δεν έδινε την εντύπωση κομματικής κυριαρχίας σε αυτές τις εκδηλώσεις. Εύχομαι να το ξανασκεφτούν οι αρμόδιοι με πιο ώριμο τρόπο και να διαφυλαχτεί το πλαίσιο της ενότητας του ελληνισμού εδώ στις ΗΠΑ. Η Κυβέρνηση θα εκπροσωπηθεί κανονικά, αλλά ρωτούμε εάν η γιορτή της Εθνικής Παλιγγενεσίας θα πρέπει να σφραγιστεί με κομματική επιλογή. Σήμερα είναι ο κ. Μητσοτάκης, αύριο κάποιος άλλος κομματικός. Δεν θα μπορείς να αποκλείσεις κανέναν. Άρα πού πηγαίνουμε; Μέχρι σήμερα υπήρχε η λύση της διακομματικής εκπροσώπησης. Η Κυβέρνηση με τον ρόλο της. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση με τον ρόλο της. Αλλά δεν υπήρχε πρόκριμα, μια επιλογή «Τελετάρχη» από ένα κόμμα.»

Για την στάση της Κυβέρνησης απέναντι στην Ομογένεια: «Η Κυβέρνηση δίνει μια υπόσχεση: Θα παραβλέψει τα όποια λάθη γίνονται κι εδώ, και με κάθε τρόπο θα δώσει την μάχη για να είναι ενωμένος ο ελληνισμός των ΗΠΑ.»