Σκωτία: τι σημαίνει το “όχι” στο δημοψήφισμα - Του Μάρτιν Κετλ

Η ψήφος ενάντια στην ανεξαρτησία σημαίνει, πάνω απ 'όλα, ότι επιβιώνει μια Ένωση 307 ετών. Κι αυτό σημαίνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει οικονομική δύναμη, μέλος των G7 και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Σημαίνει ότι η Σκωτία θα κερδίσει ακόμα περισσότερη εκχώρηση εξουσιών. Σημαίνει ότι ο Ντέιβιντ Κάμερον δεν θα αναγκαστεί να αποσυρθεί. Σημαίνει ότι η κυβέρνηση του Εντ Μίλιμπαντ, η οποία θα εκλεγεί τον ερχόμενο Μάιο θα έχει την ευκαιρία να συμπληρώσει τη θητεία της και δεν θα βρεθεί χωρίς πλειοψηφία το 2016, μετά την έξοδο των Σκωτσέζων. Σημαίνει ότι οι δημοσκόποι είχαν δίκιο αλλά κι ότι η Μαδρίτη θα κοιμάται λίγο πιο ήσυχη και τέλος σημαίνει ότι οι τράπεζες θα ανοίξουν την Παρασκευή το πρωί, ως συνήθως.

Αλλά το πεδίο της μάχης μας έδωσε πολλά ηχηρά μαθήματα. Η νίκη ήταν βέβαια αποφασιστική, σχεδόν 54% -46% . Όμως είναι ένα αποτέλεσμα που δεν είναι τόσο καλό όσο έμοιαζε ότι θα είναι ένα-δυο μήνες πριν. Πάντως είναι μια νίκη πολύ πιο αποφασιστική από ό,τι έδειχναν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Δεύτερον, οι γυναίκες είναι που έσωσαν την ένωση. Στις δημοσκοπήσεις, οι άνδρες ψήφιζαν αποφασιστικά υπέρ του "ναι". Η εκστρατεία υπέρ του "ναι" ήταν κατά κάποιο τρόπο αρσενικό ζήτημα. Οι άνδρες ήθελαν την ανεξαρτησία, ενώ οι γυναίκες όχι. Τρίτον, η ψήφος ήταν σε μεγάλο βαθμό και ταξική. Η πλούσια Σκωτία ήθελε να μείνει στην ένωση με το "όχι" να κερδίζει σε πολλές περιοχές, που παραδοσιακά ψηφίζουν το Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα. Η φτωχότερη Σκωτία, η Σκωτία των Εργατικών πήγε προς το "ναι", με τη Γλασκόβη, το Νταντί και το Βόρειο Λάναρκσιρ να σηκώνουν τη σημαία της ανεξαρτησίας. Ο Γκόρντον Μπράουν μάλλον απέτρεψε την ήττα, αλλά τα ερωτήματα για τους Εργατικούς - και για την αριστερή πολιτική γενικά - είναι βαθιά.

Για τους Σκωτσέζους, σημαίνει ανακούφιση για μερικούς κι απελπισία για άλλους, αλλά σε μεγάλη κλίμακα. Εκείνοι που ονειρεύτηκαν ότι η ψήφος του "ναι" θα μετέτρεπε τη χώρα σε γη της επαγγελίας, θα ξύπνησαν σήμερα με ζοφερή διάθεση. Κάτι που χιλιάδες Σκωτσέζοι θέλησαν να είναι υπέροχο ή θέλησαν απλώς και μόνο να το ζήσουν δεν πρόκειται να γίνει. Η επόμενη μέρα θα είναι σκληρή και καταθλιπτική. Οι άλλοι, η πλειοψηφία, θα αισθάνονται ευγνωμοσύνη αλλά κι αμηχανία. Η ψηφοφορία της Πέμπτης αποκάλυψε ότι η Σκωτία είναι διχασμένη. Η επούλωση δεν θα είναι ούτε εύκολη ούτε γρήγορη. Ήρθε η ώρα να μαζευτούν όλες οι σημαίες.

Το άμεσο πολιτικό ερώτημα μεταφέρεται τώρα στο Λονδίνο. Ο Γκόρντον Μπράουν υποσχέθηκε την περασμένη εβδομάδα ότι την Παρασκευή θα αρχίσει η κατάρτιση των όρων της νέας εκχώρησης εξουσιών. Η συμφωνία πρέπει να είναι έτοιμη μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα. Δεν θα είναι εύκολο να συμβιβαστούν όλα τα συμφέροντα – αυτά της Σκωτίας, Αγγλίας, Ουαλίας, Βόρειας Ιρλανδίας αλλά και τα τοπικά. Ομως είναι μια κοσμοϊστορική ευκαιρία. Το σχέδιο, όπως και οι τράπεζες, είναι πολύ μεγάλο για να αποτύχει.

Ο Άλεξ Σάλμοντ και το Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα (SNP) δεν πρόκειται να πάνε πουθενά. Θα εξακολουθούν να κυβερνούν τη Σκωτία μέχρι το 2016. Θα υπάρξει εσωστρέφεια σχετικά με τη θέση του Σάλμοντ και το SNP θα πρέπει να αποφασίσει αν θα κατέβει ξανά το 2016 με μια δεύτερη υπόσχεση δημοψηφίσματος. Πιο άμεσα, το SNP θα πρέπει να αποφασίσει αν θα κυνηγήσει περισσότερες έδρες στο Γουέστμινστερ στις γενικές εκλογές του 2015, προκειμένου να πιέσει την επόμενη κυβέρνηση να δώσει όσα υποσχέθηκε. Οι αγωνιστές για ανεξαρτησία θα νιώθουν απογοητευμένοι αλλά, την Πέμπτη, έφτασαν σε απόσταση αναπνοής από τη διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου. Μια μέρα, ίσως και σύντομα, θα επιστρέψουν σίγουρα.

ΠΗΓΗ: The Guardian

Μετάφραση: thetoc.gr