Η αγωνία της εκπροσώπησης
Συζητώντας με φίλο έγκριτο δημοσιογράφο μου είπε «αυτή η Βουλή, αναφορικά με τα πρόσωπα είναι η χειρότερη από την Μεταπολίτευση». Στην αρχή αντέδρασα. Κλώτσησε μέσα μου η Πολιτική Ορθότητα. Όμως, λίγο η Ραχήλ Μακρή, λίγο η Τάνια Ιακωβίδου, λίγο «ο πόλεμος των βουβάλων» για το γάλα και αρκετά τα παρανοϊκά στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης που λέγεται «Χρυσή Αυγή» πιστοποιούν ότι μάλλον ο έγκριτος δημοσιογράφος έχει απόλυτο δίκιο.
Του Γιώργου Αλοίμονου
Η Μεταπολίτευση κατέληξε. Δεν χρησιμοποιώ τυχαία την λέξη. Αν αναλογιστεί κανείς ας πούμε ότι το κίνημα των ημερών είναι οι ΑΝΕΛ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες που φτιαχτήκαν από την εθνικιστική πλευρά του δεξιού φάσματος ως σημαία ευκαιρίας του «Αντιμνημονιακού Μετώπου». Τα στελέχη του οριακά, εκεί που η έννοια του «σοβαρού ανθρώπου» δοκιμάζεται. Κορυφαία η «βοήθεια-βοήθεια» κ. Ραχήλ Μακρή η οποία «βρέθηκε βουλευτής απαντώντας στο κάλεσμα του Προέδρου Καμμένου στο facebook». Τώρα έχουμε μείον 3 βουλευτές και μάλλον πολλά κωμικά ακόμα μονόπρακτα να δούμε.
Στην αντίπερα όχθη, η μεγάλη αύξηση δύναμη του Σύριζα έχει επιτρέψει κάθε αμετροεπή, αντι (τάχα) συστεμικού να βρεθεί από «τα γουναράδικα» στην Βουλή. Χωρίς μέτρο, χωρίς παιδεία χωρίς τίποτα. Υπάρχουν και σοβαρές προσπάθειες όπως ο κ Δραγασάκης πού είναι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Και οι κυβερνητικοί εταίροι; Το ΠΑΣΟΚ αναμένει να βεβαιωθεί οριστικά το τέλος του, και μετά του κηπουρούς θα μιλάμε για τους νεκροθαύτες του ΠΑΣΟΚ. Το Ευρωψηφοδέλτιο της Ελιάς απέδειξε ότι κανείς δεν έχει μάθει τίποτα: Τι δουλεία έχουν σε αυτό η Κα Καιλή και η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ; Τί τις καθιστά άξιες να εκπροσωπήσουν την χώρα στην Ευρωβουλή; Θα μου πείτε τι εχέγγυα είχε ο κ. Κρίτωνας Αρσένης εκτός από την οικογενειακή του καταγωγή; Κανένα, και για αυτό το λόγο θα βρεθεί στο Ευρωψηφοδέλτιο του Σύριζα γιατί η νομενκλατούρα καλά κρατεί.
Η ΝΔ κάνει προσεκτικές κινήσεις και τα ονόματα που έχουν μέχρι τώρα ακουστεί τιμούν την παραδοσιακή της ιστορικότητα με πινελιές ακρότητας: Μανώλης Κεφαλογιάννης και «μετριοπαθής» Φαήλος Κρανιδιώτης. Ο πρωθυπουργός έχει δύσκολο σταυρόλεξο να λύσει καθώς και το δικό του ανθρώπινο δυναμικό είναι κατώτερο των περιστάσεων. Θα μου πείτε εδώ έγινε βουλευτής η Τάνια Ιακωβίδου ως γνήσιο παιδί της τηλεοπτικής δημοκρατίας.
Τα κόμματα της σοβαρής Αριστεράς, το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Αριστερά κινούνται σε προβλεπόμενες ροές. Το ΚΚΕ φαίνεται ενισχυμένο παρότι παραδοσιακό και η ΔΗΜΑΡ φαίνεται ότι δεν θα έχει συνέχεια: οι προσωπικοί εγωισμοί την «γονάτισαν».
Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής έχουν πάψει να μας εκπλήσουν. Ίσως απλά επιβεβαιώνουν ότι πάντα ενυπήρχε ένα σκοτεινό και αμετανόητο κομμάτι του εκλογικού σώματος που επιθυμεί να είναι κοντά στην μη νομιμότητα.
Όπως και να έχει, σε μια χώρα που ο Κατσανέβας κάνει κόμμα, η Κατσέλη θεωρεί εαυτόν επιτυχημένη και κάθε τυχαίος μιλά για το μέλλον μας ας μην ξεχνάμε ότι στην Βουλή, στην Ευρωβουλή, στους Δήμους και τις Περιφέρειες εμείς στέλνουμε είτε σοβαρούς είτε σαλτιμπάγκους. Εμείς. Και εμείς φέρουμε ακέραια την (πολιτική) ευθύνη.