Αυτοβιογραφία του Σάββα Ξηρού προκαλεί νέες αντιδράσεις

Για το παρελθόν του: "Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το παρελθόν μου δεν το απαρνούμαι, διότι με έχει διαμορφώσει, αλλά δεν θέλω να συνεχίσει να καταδιώκει το μέλλον μου. Δεν θέλω να προχωράω κοιτάζοντας προς τα πίσω, ζώντας μέσα στο παρελθόν. Όσο για το ερώτημα, μπορείς να φανταστείς έναν άνθρωπο να μη μετανιώνει ποτέ; Είναι μεγάλη αλαζονεία να μη μετανιώνει κανείς για τίποτα. Συγκεκριμένα, θα ήθελα να μην έχω κάνει φόνο. Όλα τα άλλα παλεύονται. Αυτό όχι"

Ο Σάββας Ξηρός αναφέρει ως πρώτη αφορμή της ένταξής του στη 17 Νοέμβρη τη φωτογραφία του νεκρού Κύπριου αγωνιστή της ΕΟΚΑ που αντίκρισε σε ηλικία 12 ετών."Από εκεί και πέρα, αυτό λειτούργησε σε μένα ασυναίσθητα, δηλαδή υποσυνείδητα", σημειώνει. Την ένταξή του ωστόσο στη 17Ν την αιτιολογεί ως μια επιλογή κόντρα "στο ρεύμα της εποχής: κούφια λόγια, καθόλου πράξη"."Εγώ δεν ξεκίνησα από την άκρα αριστερά, όπως ξεκινάνε οι περισσότεροι, αλλά αντίθετα ήμουν του κατηχητικού"

Για την ενασχόληση του με την ζωγραφική: «Είχα γνωριστεί κάποια στιγμή με τον Τσαρούχη και μου είχε προτείνει να συνεργαστούμε σε κάποιο έργο του, όπως και έγινε",

Για το πώς βλέπει τον εαυτό του, ο Ξηρός υπογραμμίζει ότι:
"Εγώ δεν θεωρώ ότι είμαι τρομοκράτης, θεωρούσα ότι νομιμοποιούμαι από το παλιό άρθρο του Συντάγματος, το 114, καθώς το Σύνταγμα έχει γίνει... λάστιχο από τους πολιτικούς για να προσαρμόζεται στις επιθυμίες τους.Οσο δρούσε η Οργάνωση, δεν τρομοκρατούσε τους πολίτες με τέτοιο τρόπο, ώστε άλλοι να αυτοκτονούν, άλλοι να καταφεύγουν στα ψυχοφάρμακα και άλλοι να φεύγουν μετανάστες. Δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου κάποιου είδους πρωτοπορία, αλλά ως μέλος μιας κοινωνίας που υφίσταται κάποιες αδικίες, πιστεύω ότι έκανα κάτι που πολλοί επιθυμούσαν, αλλά ελάχιστοι θα τολμούσαν. Έπρεπε να δουλεύουμε παράλληλα για να επιβιώσουμε. Εγώ δούλευα και τα καλοκαίρια και τις γιορτές, για να μπορώ να τα καταφέρω οικονομικά"

Η σύλληψη και η δίκη

"Ο πρόεδρος, όταν είχε κάποια δυσκολία, έκανε διακοπή και κατεβαίναμε κάτω. Εκεί μας περίμεναν διάφορα έξτρα, πίτσες και άλλα παρόμοια και όταν ανεβαίναμε ξανά, έβλεπες εκεί που πριν ήταν κάποιος εξαγριωμένος με την έδρα, τώρα είχε γαλήνιο ύφος και απλανές βλέμμα και απλά άκουγε τον πρόεδρο να προσπερνάει το πρόβλημα που είχε" αφήνοντας υπονοούμενα ότι έβαζαν ουσίες μέσα στα φαγητά.