Mία βραδιά αφιερωμένη στον Μαλαφούρη, τον Άθα και την Παγουλάτου

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν προσωπικές μαρτυρίες και επιλεγμένα κείμενα και ποιήματα σε μία προσπάεθια να σκιαγραφηθεί η ζωή και το πολύτιμο έργο του Μπάμπη Μαλαφούρη (1902-1990), του Θεοδόση 'Αθα (1936-1973) και της Ρεγγίνας Παγουλάτου (1920-2007).Οι τρεις προαναφερόμενοι, υπηρέτησαν την ελληνική γλώσσα και την ομογένεια με πάθος μέσα από την διαδρομή τους στα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης και την λογοτεχνία. Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο γνωστός ομογενής Γιώργος Ανδριώτης και η βραδιά διοργανώθηκε από την Ιόνιο Πολιτιστική Ομοσπονδία Αμερικής, Ομοσπονδία Κεφαλλήνων και Ιθακησίων Οδυσσεύς, Δωδεκανησιακή Ομοσπονδία Αμερικής, Χιακή Ομοσπονδία Αμερικής, Σύλλογο Αθηναίων Νέας Υόρκης, Σύλλογο Ζακυνθίων Διονύσιος Σολωμός, Κεφαλληνιακή Αδελφότητα Νέας Υόρκης, Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών Αμερικής και Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών. Όπως χαρακτηριστικά τόνισαν οι διοργανωτές «Θυμόμαστε και τιμάμε τρεις μορφές, που το πέρασμά τους σφράγισε το πολιτιστικό και πνευματικό γίγνεσθαι της παροικίας μας».

Ο Γιώργος Ανδριώτης τόνισε χαρακτηριστικά ότι «Η συνεργασία, η αγαστή, η αλληλέγγυα και η ειλικρινής, είναι τώρα αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο, δεν υπάρχουν περιθώρια...Η αλλαγή, η ανέλιξη και η μεθοδική οργάνωση είναι επιβεβλημένη και επιτακτική. Πρέπει να προχωρήσουμε με βήματα δυναμικά και αποφασιστικά...Θα πρέπει να τελειώσουν μια και καλή οι εποχές της προχειρότητας και της μετριότητας σε όλες τις εκφάνσεις και σε όλους τους φορείς όλων των βαθμίδων της οργανωμένης ομογενειακής μας ζωής. Και είναι ανάγκη να γίνουν όλα αυτά γιατί με τη σημερινή ρότα χάνουμε την ταυτότητα, τον πολιτισμό μας και την οντότητά μας σαν ελληνική ομογένεια. Είναι γεγονός τραγικό ότι στον ομογενειακό μας χώρο, η ελληνική γλώσσα απειλείται να αφανιστεί. Το πρωταρχικό και κορυφαίο στοιχείο του πολιτισμού μας, υποβαθμίζεται και περιθωριοποιείται".

Μπάμπης Μαλαφούρης

Ο Δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου έκανε λόγο για τον μαχητή δημοσιογράφο και συγγραφέα του βιβλίου «Έλληνες της Αμερικής, 1528-1948»: Ο Μπάμπης ήταν ένας πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος και γραφιάς, όπως του άρεσε να τον λέμε. Πιστεύω ότι ήταν πάνω απ' όλα δημοσιογράφος, με διεισδυτική ερευνητική ματιά και μετά από τόσα χρόνια που πέρασαν και μελετώντας τις τελευταίες εβδομάδες τα κείμενα τα δικά του, και άλλων που έγραψαν για τον Μπάμπη, όπως ο εξαίρετος συνάδελφος Γιάννης Μιχαλάκης, μπορώ να καταθέσω ότι ήταν αυτό που λέμε εραστής της δημοσιογραφίας, παθιασμένος με το αντικείμενό του». Πρόσθεσε ότι «ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής και των μελών του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης. Θα συμφωνήσω με τον Γιάννη Μιχαλάκη, ότι ο Μπάμπης ήταν ένας ρομαντικός Δον Κιχώτης. Θα προσθέσω ότι ήταν μεγάλος Δημοκράτης και τα γραπτά του μιλούν από μόνα τους. Λάτρευε τον Ελληνισμό της Αμερικής, μιλούσε με πάθος για τα κατορθώματα της Ομογένειας, αλλά πίστευε ότι θα μπορούσε να κατορθώσει περισσότερα εάν είχε ηγέτες αντάξιούς της...Είχε τη δική του μηνιαία ελληνική εφημερίδα "Η Ομογένεια". Κριτική φαρμάκι για τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, αμείλικτο κατηγορώ κατά της χούντας και των ανθρώπων της στην Ομογένεια, να μην χαρίζεται σε κανένα. Ήταν σκληρός, ήταν απίστευτα επιθετικός, ήταν αμείλικτος για όσους δεν σέβονταν την ελληνική γλώσσα....Ο Μπάμπης ο Μαλαφούρης, ο δικός μας Μπάμπης, πέθανε φτωχός και μόνος πριν από 24 χρόνια, στις 23 Ιανουαρίου του 1990. Έφυγε, αλλά άφησε πίσω του ένα μοναδικό έργο για την Ομογένεια. Είναι το βιβλίο του με τίτλο "Έλληνες της Αμερικής, 1528-1948". Ένα μοναδικό βιβλίο που βασίστηκε στις εμπειρίες του ταξιδεύοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες και γνωρίζοντας τους Έλληνες που ζούσαν και δημιουργούσαν εκεί. Είναι η ζωντανή ιστορία της Ομογένειας μέχρι το 1948. Ελπίζω ότι κάποιος θα βρεθεί για να γράψει την ιστορία από τότε μέχρι σήμερα».

Θεοδόσης Άθας:

Ο γενικός γραμματέας της Χιακής Ομοσπονδίας Αμερικής, Νίκος Παπαγιαννάκης αναφέρθηκε στον Θεοδόση Άθα που έφυγε από κοντά μας μόλις σε ηλικία 37 ετών. Ο κ. Παπαγιαννάκης, αναφέρθηκε στις ραδιοφωνικές εκπομπές του Θεοδόση στη Νέα Υόρκη, που μέχρι και σήμερα είναι αποτυπωμένες στην μνήμη των ομογενών, στην «αντιστασιακή του παρουσία» στα χρόνια της χούντας, στην «ευαίσθητη ποίησή» του και στους στίχους τους, από τους οποίους μελοποίησε αρκετούς ο Γιώργος Ζαμπέτας.Σύμφωνα με την παρουσίαση του κ. Παπαγιαννάκη, ο Θεοδόσης Άθας «γεννήθηκε στο Νεστώριο της Καστοριάς το 1936. Μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Καστοριά, όπου πέρασε τα παιδικά και τα πρώτα εφηβικά του χρόνια. Το 1954 -μήνες μετά την αποφοίτησή του απ' το τοπικό γυμνάσιο- μετανάστευσε στις ΗΠΑ, στην πόλη Λιν της Μασαχουσέτης, όπου βρισκόταν ο πατέρας του, και σπούδασε σε πανεπιστήμια της Βοστόνης. Τον Νοέμβριο του 1958 εκλήθη στις τάξεις του αμερικανικού στρατού, όπου υπηρέτησε για δύο χρόνια στη Γαλλία και στην Αμερική. Από το 1960 έζησε στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα με την εργασία του ετοίμασε μία ανθολογία Αμερικανών ποιητών του 20ου αιώνα σε ελληνική μετάφραση και στη συνέχεια έγραψε ποιήματα και στίχους με το όνομά του, αλλά και με το ψευδώνυμο Ληναίος. Υπήρξε συνεργάτης της ελληνοαμερικανικής φιλολογικής έκδοσης «Αργοναύτης» και του ελληνικού ραδιοφωνικού σταθμού της Νέας Υόρκης. Πέθανε από καρκίνο το 1973». Σύμφωνα με τον ΓΓ της Χιακής Ομοσπονδίας, ο αείμνηστος Γιώργος Ζαμπέτας είχε πει κάποτε για τον Θεοδόση 'Αθα: «Σεπτέμβρη του 1971, που ήμουνα στη Νέα Υόρκη, με κάλεσε να μιλήσω στον σταθμό του, που είχε πολύ μεγάλη εμβέλεια και ακροαματικότητα. Ήτανε ένα παλικάρι 30 χρονών κι έκανε εκπομπές για Έλληνες. Πήγα στο σταθμό, τα είπαμε κι αφού τελειώσαμε μου λέει, έχω κάτι στίχους, να τους δεις κι άμα σ' αρέσουνε κράτησέ τους, κάνε τους τραγούδια. Έρχεται λοιπόν ο 'Αθας στο ξενοδοχείο και μου δίνει τα "πες μου χάρε τι συμβαίνει, τι΄ χουν πάθει οι πεθαμένοι και γλεντούν ρωμαίικα ", "η ξανθιά η κυρία είναι μια ιστορία που θα ξεχαστεί ", "ήρθανε να με πάρουνε οι πεθαμένοι φίλοι", "ο Τζακ Ο' Χάρα", "ο Λουκάς". Όλα αυτά τα υπέροχα, τα συγκλονιστικά τραγούδια είναι του Θεοδόση 'Αθα».

Ρεγγίνα Παγουλάτου

Η κυρία της ομογενειακής δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας, η Ρεγγίνα Παγουλάτου, ήταν μία γυναίκα που είχε μόνο φίλους και ανθρώπους που εκτιμούσαν και θαύμαζαν την πορεία της. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κεφαλλήνων και Ιθακησίων Οδυσσεύς, Κώστας Βαγγελάτος έκανε μία ιδιαίτερη αναφορά στο πλούσιο λογοτεχνικό της έργο και στην ακεραιότητα του χαρακτήρα της. Είχε εκδώσει 17 βιβλία, 9 ποιητικά και 8 σε πεζογραφία-δοκίμιο, ενώ χιλιάδες χρονογραφήματα και κείμενά της δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά βιβλία και ομογενειακά ΜΜΕ, κυρίως στην ημερήσια εφημερίδα «Πρωινή». Ο Κώστας Βαγγελάτος επεσήμανε την «δύσκολη και κατατρεγμένη» ζωή της αγωνίστριας Ρεγγίνας Παγουλάτου, η οποία είχε γεννηθεί στα Βαλσαμάτα Κεφαλονιάς στις 12 Νοεμβρίου 1920. Η επτανήσια δημοσιογράφος το 1947 εξορίστηκε αρχικά στη Χίο και στη συνέχεια στο Τρίκερι. Αργότερα, στο βιβλίο της «Εξορία» περιέγραψε τις «απάνθρωπες συνθήκες» που επικρατούσαν στο Τρίκερι, σε βάρος των γυναικών κρατουμένων. Η Ρεγγίνα Παγουλάτου είχε τιμηθεί στην Ελλάδα και στην Αμερική από πολλούς φορείς για το συγγραφικό και δημοσιογραφικό έργο της, αλλά και για την αγωνιστική δράση της. Αρκετά από τα λογοτεχνικά έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ενώ πολλές φορές είχε μιλήσει για τα ελληνικά γράμματα και τον ελληνικό πολιτισμό σε αμερικανικά πανεπιστήμια και δημόσιες βιβλιοθήκες.

με πληροφορίες από το ΑΠΕ