Τορίνο - Ιταλία: Μυστικισμός και γοητεία

Της Εμμανουέλας Κόρμπα

'Ενας περίπατος στο γριφώδες Parco Del Valentino ενα φθινοπωρινό απόγευμα, λίγο πριν σουρουπώσει, είναι σχεδόν ανατριχιαστικός.

Καταλήγωντας δε στο Borgo Medievale, το μεσαιωνικό χωριό που φιλοξενεί το πάρκο, φάνταζει σαν να μπήκε κανείς σε χρονομηχανή που τον μετέφερε πίσω στην εποχή εκείνη των Σκοτεινών Αιώνων.

Το Τορίνο φημίζεται για την αρχιτεκτονική του και όχι αδίκως. Το Molle Antonelliana ,ορατό από κάθε σημείο της πόλης,είναι το απόλυτο αρχιτεκτονικό σύμβολο του τόπου, με τους baroque σχεδιασμους και το δαιδαλώδες πλακόστρωτο να υπενθυμίζουν γιατί η πόλη ανακυρήχθηκε κάποτε η πρωτεύουσα της Ιταλίας.

Για όσους δεν φοβούνται τα ύψη το εν λόγω μνημείο είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την θέαση του Τορίνο σε όλο του το μεγαλείο, ενώ για τους λάτρεις της έβδομης τέχνης, εντός του εσωτερικού του κτιρίου στεγάζεται το Museo del Cinema, το μουσείο κινηματογράφου.

Η ώρα του aperitivo, δηλαδή του ιταλικού Happy Hour είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας και οι ιταλοι το ακολουθούν ευλαβικά. Το "La Drogheria" στην Piazza Vittorio Emmanuelle είναι το κατάλληλο μέρος για την απόλυτη "Aperitivo" εμπειρία ενώ εκεί σερβίρονται και τα ίσως καλύτερα cocktails της πόλης.

Τα δε ατμοσφαιρικά wine bars στο Quadrilatero Romano, εντείνουν εκείνη την μυστηριακή αύρα της πόλης, χωρίς να αποκλείεται το άκουσμα κάποιας συζήτησης σχετικά με τις "Πύλες της Κολάσεως" - μνημείο που βρίσκεται όντως εντός της πόλης και πιστεύεται πως είναι ό,τι ακριβώς περιγράφει η ονομασία του , ή για το αν το Τορίνο - μαζι με το Stonehedge, την Ιερουσαλήμ και την Μέκκα - αποτελούν όντως τα τέσσερα ενεργειακά κέντρα μαύρης μαγείας του πλανήτη.

Είτε με μαγεία είτε χωρίς, το Τορίνο είναι από εκείνες τις πόλεις των οποίων οι αίσθηση εισχωρεί βαθία κάτω από το δέρμα, και όσοι το επισκέπτονται δεν το αποχωριζονται πραγματικά ποτέ.