Άδωνις Γεωργιάδης: "Τσίπρας στην εξουσία σημαίνει μικρασιατική καταστροφή σε νέα έκδοση"

Κύριε Γεωργιάδη, αυτήν την στιγμή που μιλάμε, πολλοί θεωρούν ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τις πρόωρες εκλογές.  Υπάρχει το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας κι εαν δεν συμπληρωθεί η διευρυμένη πλειοψηφία, ο Πρωθυπουργός δεν θα μπορέσει να αποτρέψει το ενδεχόμενο.  Εσείς θεωρείτε πως υπάρχει ρεαλιστική προοπτική να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή;

Α.Γ. Εγώ σας λέω ότι ΜΠΟΡΕΙ να βγει Πρόεδρος της Δημοκρατίας.  Δεν σας λέω οτι θα βγει, αυτό θα το αποφασίσει η Βουλή.  Πάντως δυνατότητα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας υπάρχει.  Προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι πρόωρες εκλογές αυτήν την στιγμή μόνο ζημιά θα κάνουν στην χώρα.  Ελπίζω να τις αποφύγουμε.

Στις δημοσκοπήσεις βλέπουμε ένα παγιωμένο προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ.  Υπάρχει περιθώριο ανατροπής;

Α.Γ. Το να είναι πίσω αυτήν την στιγμή η συγκυβέρνηση στις δημοσκοπήσεις είναι κάτι πολύ λογικό.  Έχουμε πάρει αποφάσεις σκληρές, έχουμε περικόψει τα εισοδήματα των πολιτών - γιατί αλλιώς δεν γινόταν - και άρα έχουμε γίνει δυσάρεστοι.  Το να γίνεις δυσάρεστος και ταυτόχρονα να έχεις δημοφιλία και να προηγείσαι στις δημοσκοπήσεις είναι λίγο δύσκολο.  Θέλω να είμαι ρεαλιστής.  Δεν το βλέπω ότι είναι κάτι τρομερό.  Είναι φυσιολογικό.  Σε μια κανονική εκλογική διαδικασία θα είναι διαφορετική εικόνα γιατί, σας υπενθυμίζω, ο ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές δεν καταφερε να φτασει το 30%, σε μια εκλογική αναμέτρηση που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του.  Άρα νομίζω ότι αυτήν την στιγμή πράγματι προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα κερδίσει και τις εκλογές, αν αυτές γίνουν.

Πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η εικόνα όμως, όταν το κοινό εμφανίζεται ‘κουρασμένο’ από τις δυσμενείς μεταρρυθμίσεις;

Α.Γ. Το κοινό είναι κουρασμένο και ο ελληνικός λαός έχει ήδη δείξει μεγάλη υπομονή γιατί, δυστυχώς, στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουμε χάσει περίπου ένα 25% του εισοδήματός μας, όλοι οι Έλληνες.  Είναι η μεγαλύτερη απώλεια εισοδήματος σε χώρα του Δυτικού κόσμου από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε καιρό ειρήνης.  Είναι μια καταστροφή.  Προφανώς ο κόσμος είναι κουρασμένος, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος.  Ευτυχώς οι οικονομικοί δείκτες γυρίζουν, η ανεργία έχει αρχίσει να πέφτει έστω και λίγο, έχουμε το πρώτο τρίμηνο οικονομικής ανάπτυξης ύστερα από έξι χρόνια ύφεσης, έχουμε το ρεκόρ στον τουρισμό, έχουμε αύξηση των καταθέσεων, έχουμε πετύχει πολλά.  Έχουμε δημοσιονομικό πλεόνασμα πρωτογενές και ισοσκελισμένο για τον προϋπολογισμό του 2015.  Όλα αυτά είναι μια τεράστια επιτυχία της χώρας που κανείς δεν περίμενε ότι θα είχαμε καταφέρει τόσο πολύ γρήγορα.  Δυστυχώς αυτή η επιτυχία μπορεί να χαθεί παρα πολύ γρήγορα: Αν έρθει η πολιτική αστάθεια κι αν οι αγορές θεωρήσουν ότι μπήκαμε σε αβεβαιότητα, θα χάσουμε ό,τι πετύχαμε όλα αυτά τα χρόνια.  Οι πολίτες ελπίζω να το καταλάβουν πριν είναι αργά.

Θα έρθει όμως ο μέσος Έλληνας και θα σας πει: ‘Πότε θα τα δω στην καθημερινότητα, την ζωή και την τσέπη μου αυτά τα αποτελέσματα’;

Α.Γ.Όταν χρεωκοπήσαμε στις 6 Μαϊου του 2010 - γιατί η Ελλάδα χρεωκόπησε τότε, εμείς δεν το καταλάβαμε γιατί μπήκαμε κατευθείαν στον μηχανισμό στήριξης και δεν έκλεισαν οι Τράπεζες - ο κόσμος δεν το αντελήφθη άμεσα, και η απόδειξη αυτού είναι πως, μετά από έξι μήνες, ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε τις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές.  Ο κόσμος  δεν είχε καταλάβει στην τσέπη του ότι η Ελλάδα είχε χρεωκοπήσει.  Χρειάστηκε περίπου ενάμιση χρόνος για να φτάσουμε στο τέλος του 2011, που ήταν η κοινωνία σε έκρηξη και η ανεργία είχε ανέβει με υψηλούς ρυθμούς.  Αυτό συμβαίνει τώρα από την αντίθετη κατεύθυνση: Οι αριθμοί φτιάχνουν και ο κόσμος χρειάζεται κάποιον χρόνο για να καταλάβει ότι αυτό αφορά και τον εαυτό του.  Χρειάζεται ένα διάστημα της τάξεως 6-15 μηνών ούτως ώστε αυτό που πετυχαίνει η χώρα ως δημοσιονομική σταθερότητα να έχει επίπτωση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων.  Αντίστροφο διάβημα χρόνου.  Να έχουμε υπομονή για να φτάσουμε εκεί.  Όλοι οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν ότι η οικονομία μας γυρίζει.  Η κατανάλωση αυξάνει, οι πωλήσεις αυτοκινήτων και η αγορά καυσίμων το ίδιο, το εμπόριο ανεβαίνει, οι καταθέσεις αυξήθηκαν μέσα σε δυο μήνες περίπου 1,5 δις: Αυτοί είναι οι δείκτες που καταδεικνύουν ότι η οικονομία γυρίζει.  Χρειάζεται λίγος χρόνος υπομονής. 

Πώς θα πειστούν οι Έλληνες για αυτό, αν δεν δουν απτά αποτελέσματα;

Α.Γ. Θα σας δώσω ένα ιστορικο παράδειγμα για να ξέρουμε τι πρέπει να αποφύγουμε: Όταν έγινε η συνθήκη των Σεβρών, με την Ελλάδα των "δυο ηπείρων και πέντε θαλασσών", τον Αύγουστο του 1920, το βασικό σύνθημα της τότε αντιπολιτεύσεως ήταν "Σου λένε μεγάλωσε η Ελλάδα.  Το χωράφι σου μεγάλωσε;".  Πραγματικά η Ελλάδα είχε μεγαλώσει, είχε πάρει την Ανατολική Θράκη και την Μικρά Ασία, όμως το χωράφι του Έλληνα δεν είχε μεγαλώσει.  Πήγε λοιπόν και ψήφισε με βάση αυτό.  Ξέρετε ποιο ήταν το αποτέλεσμα;  Τσακωθήκαμε με τους συμμάχους μας και οδηγηθήκαμε στην μικρασιατική καταστροφή.  Αν μπορούσαμε να γυρίζουμε τον χρόνο πίσω θα συνειδητοποιούσαμε ότι είναι λάθος;  Ασφαλώς.  Αυτό συμβαίνει και τώρα: Δεν εμφανίζεται σε εσένα ότι η Ελλάδα γύρισε τους οικονομικούς δείκτες, γιατί θέλει κάποιον χρόνο.  Το ότι δεν έχει γίνει αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τινάξεις την χώρα στον αέρα, γιατί αν το κάνεις αυτό δεν θα χρειάζεσαι πια 15 μήνες, αλλά όλα τα χρόνια που πέρασαν μέχρι τώρα ή ακόμη και πολλά περισσότερα.

Αναφέρατε τον Γιώργο Παπανδρέου, τον πρώτο Πρωθυπουργό που ξεκίνησε την πολιτική που συνεχίζετε σήμερα.  Χωρίς να θέλω να συσχετίσω εποχές και καταστάσεις, πώς εκλαμβάνετε όταν τον ακούτε να ασκεί κριτική στην Κυβέρνηση;

Α.Γ. Για μένα προσωπικά που έχω ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο επί Γιώργου Παπανδρέου και έχω ψηφίσει πολλά από τα μέτρα που έφερε στην Βουλή ως στέλεχος της Αντιπολίτευσης, από το ΛΑΟΣ τότε, και που μετά χρειάστηκε να γίνω Υπουργός στην Κυβέρνηση Παπαδήμου για να διορθώσουμε την ζημιά που έκανε και την προοπτική εξόδου μας από το ευρώ μετά την Σύνοδο της Νικαίας και την σχετική σύγκρουση με τους εταίρους για το δημοψήφισμα, αυτά που κάνει ο κ. Παπανδρέου είναι α-κ-α-τ-α-ν-ο-η-τ-α.  Είναι ακατανόητο να πιστεύεις ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να εμφανίζει τον εαυτό του έστω και στο ελάχιστο αντιμνημονιακό. 

Εγώ ακούω την κριτική που γίνεται στον Γιώργο Παπανδρέου ότι είναι "προδότης" κτλ και τα θεωρώ παραμύθια.  Δεν ισχύουν αυτά.  Ούτε τα CDS, όλα αυτά είναι... μπούρδες.  Δεν είναι προδότης ο κ. Παπανδρέου.  Ήταν ένας Πρωθυπουργός ίσως όχι με τις ικανότητες που έπρεπε να έχει για μια τόσο δύσκολη στιγμή, αλλά προσπάθησε για το καλό της χώρας με τον τρόπο που μπορούσε.  Τώρα αυτό που κάνει έρχεται και ακυρώνει την δική του - όποια - συνεισφορά στην ελληνική Ιστορία.  Μου φαίνεται ακατανόητο.

Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το αύριο για την Ελλάδα, υποθετικά, με Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα;

Α.Γ. Ένα αύριο με τον Τσίπρα Πρωθυπουργό είναι, κατά την γνώμη μου, η Μικρασιατική Καταστροφή σε νέα έκδοση!  Ο Αλέξης Τσίπρας εάν πάει να κάνει αυτά που έχει πει ότι θα κάνει, θα μας οδηγήσει απευθείας εκτός ευρώ και Ε.Ε.  Εάν κάνει την στροφή και πει ότι "δεν μπορώ γιατί δεν με άφησαν οι άλλοι" και κάνει κάτι που έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν στην Ελλάδα, πιστεύω ότι το εκλογικό σώμα που θα τον έχει εκλέξει και το μισό του κόμμα θα επαναστατήσει και θα φέρει την χώρα ξανά σε πολύ μεγάλη αστάθεια.  Από όποια πλευρά κι αν το δεις θα έχουμε προβλήματα: Είτε μια μεγάλη καταστροφή, εφόσον συγκρουστεί με την Ε.Ε. και τεθούμε εκτός, είτε, εάν συγκρουστεί με το κόμμα του, θα δημιουργήσει μια περίοδο με μεγάλες εντάσεις, ασταθεια και θα μας πάει πίσω.  Ζημιά για την Ελλάδα, χωρίς αμφιβολία.

Βρισκόμαστε στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια χώρα η οποία έχει δεχτεί πολλούς Έλληνες μετανάστες από την έναρξη της κρίσης – μεταξύ αυτών και ο υποφαινόμενος – ενώ υπάρχουν και πολλοί στην Ελλάδα που θέλουν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, νόμιμα ή παράνομα.  Πώς μπορούν να πειστούν αυτοί οι άνθρωποι είτε να γυρίσουν πίσω, είτε να εγκαταλείψουν τις σκέψεις για μετανάστευση;

Α.Γ. Αν πάρετε τον ετήσιο δείκτη οικονομικής ελευθερίας του Ιδρύματος Heritage θα δείτε τον πίνακα με τις χώρες βάσει της οικονομικής τους ελευθερίας.  Πρώτο είναι το Χονγκ Κόνγκ και στην θέση 178 η Βόρειος Κορέα.  Η Ελλάδα αυτήν την στιγμή είναι στο νούμερο 119.  Στις 43 χώρες της Ευρώπης είμαστε στο νούμερο 40.  Αυτοί που φεύγουν από την Ελλάδα προς ποιες χώρες πάνε;  Πάνε στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Γερμανία.  Δεν πάνε στην Βενεζουέλα, ούτε την Αργεντινή, ούτε την Κούβα;  Γιατί δεν πάνε στην Κούβα;  Ή στην Βενεζουέλα - που αρέσει στον κ. Τσίπρα ο Τσάβες και ο Μαδούρο - και πάνε στις ΗΠΑ του Ομπάμα ή στην Γερμανία της Μέρκελ;  Γιατί εκεί έχουν φτιάξει Οικονομίες με οικονομική ελευθερία, υπάρχουν θέσεις εργασίας και μπορεί ο κόσμος να βγάλει χρήματα.  Ενώ οι άλλες χώρες έχουν κλειστή οικονομία - τα έχουν κάνει θάλασσα δηλαδή - υπάρχει μεγάλη φτώχεια και δεν μπορούν να θρέψουν ούτε τους δικούς τους, όχι να φέρουν μετανάστες.  Άρα λοιπόν η Ελλάδα για να ανακόψει το μεταναστευτικό ρεύμα πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο που πήραν οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία και άλλες χώρες.  Δηλαδή να φτιάξουμε μια Οικονομία φιλελεύθερη που να λειτουργεί.  Να πάρουμε την Ελλάδα από την θέση 119 και να την πάμε στην θέση 19 ή την 9.  Αν το κάνουμε αυτό δεν θα φεύγουν οι μετανάστες, αντίθετα, θα έρθουν μετανάστες από άλλες χώρες στην Ελλάδα για να εργαστούν.  Αν συνεχίσουμε τώρα αυτό που κάνουμε, π.χ. να τσακωνόμαστε αν θα ανοίξουμε τα καταστήματά μας Κυριακές - εσείς που βρίσκεστε στις ΗΠΑ μπορείτε να μου πείτε τι γνώμη αποκομίζετε, που είστε εδώ στις ΗΠΑ, με μια χώρα που τσακωνόμαστε και δέρνουμε τον κόσμο που πάει να ψωνίσει την Κυριακή;  Έχετε απάντηση;  Αν το μυαλό μας είναι εάν θα ανοίξουν τα καταστήματα την Κυριακή, θα φεύγουν περισσότεροι μετανάστες γιατί θα είμαστε φτωχοί.  Αν καταλάβουμε ότι πρέπει να ανοίγουμε τα καταστήματα την Κυριακή και ότι πρέπει να έχουμε ελεύθερη οικονομία για να έρχονται επενδύσεις και να αυξάνουν τον πλούτο μας, κι εσείς μπορείτε αύριο να βρείτε δουλειά στην Ελλάδα και να γυρίσετε πίσω.  Όλα είναι απλά στην ζωή.

Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος σχεδιασμός για να αντληθούν επενδύσεις από Έλληνες ομογενείς;

Α.Γ. Σας υπενθυμίζω, είμαστε στην θέση 119.  Δηλαδή, δεν είμαστε χώρα πρόσφορη για επενδύσεις.  Όχι συγκεκριμένα για επενδύσεις Ελλήνων ομογενών.  Για επενδύσεις γενικώς.  Ο επενδυτής, είτε είναι ελληνικής καταγωγής, είτε Κινέζος, είτε Αμερικανός δεν θα επενδύσει για να χάσει χρήματα, αλλά για να βγάλει.  Ο Έλληνας, βεβαίως, από αγάπη για την πατρίδα του, αν είναι να βάλει χρήματα στην Ελλάδα ή, για παράδειγμα, τη Νιγηρία, θα επιλέξει να βάλει στην Ελλάδα.  Όμως, αν του πεις ότι στη Νιγηρία θα βγάλει λεφτά και στην Ελλάδα θα τα χάσει, τότε θα επενδύσει στη Νιγηρία.  Άρα, αφού δεν έχουμε καταφέρει γενικά να προσελκύσουμε επενδυτές, θα καταφέρουμε ειδικά για τους ομογενείς;  Σας είπα και πριν: Μέχρι να φτιάξουμε την χώρα μας να έχει ελεύθερη οικονομία και να λειτουργεί σωστά, δεν θα προσελκύουμε επενδύσεις, είτε είναι από ομογενείς, είτε από άλλους.  Η Κυβέρνησή μας έχει κάνει πρόοδο σε αυτόν τον τομέα και η Ελλάδα στον δείκτη των χωρών παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας έχει ανέβει σαράντα θέσεις, είμαστε σε πολύ καλή θέση από αυτήν που ήμασταν προ τριετίας - τετραετίας.  Έχουμε κάνει πρόοδο, όχι βέβαια αυτή που θα ήθελα εγώ προσωπικά.  Έχουμε μείνει δυστυχώς πολύ πίσω και ο λόγος είναι ο εξής: Σε κάθε προσπάθεια της Κυβέρνησης να κάνει κάτι - όπως για παράδειγμα τα καταστήματα τις Κυριακές - σηκώνονται 300 και φωνάζουν.  Άρα λοιπόν, θα πρέπει πρώτα η κοινωνία να αποφασίσει εάν θα πρέπει να κάνουμε πραγματική πρόοδο, να βγάλουμε επιτέλους τα δικά μας τα χρήματα και να μην έχουμε ανάγκη κανέναν.  Όταν το αποφασίσει η κοινωνία, θα το υλοποιήσει και η Κυβέρνηση.  Ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει μέτρα να πάμε προς Αργεντινή και όχι προς ΗΠΑ.

Εδώ και χρόνια υποτίθεται ότι η Βουλή επιχειρεί να βρει λύση για το θέμα της ψήφου των ομογενών.  Είναι εφικτό, με βάση τα σημερινά δεδομένα;

Α.Γ. Για την ψήφο των ομογενών, υπάρχει μια τεράστια υποκρισία στην Ελλάδα, όπως σε όλα τα θέματα.  Το Σύνταγμα προβλέπει, για να θεσμοθετηθεί αυτό, 200 ψήφους.  Ψηφίζαμε για να δώσουμε στην ομογένεια το δικαίωμα ψήφου βάσει του νόμου Παυλόπουλου, το 2008.  Ως εισηγητής του ΛΑΟΣ είχα πει "ναι" σε εκείνο το νόμο.  Τα δυο κόμματα που τον είχαν ψηφίσει ήταν η Νέα Δημοκρατία και ο ΛΑΟΣ.  Τότε το ΠΑΣΟΚ είπε ότι δεν ψηφίζει, γιατί είχε έναν δικό του καλύτερο νόμο, που είχε ξεχωριστή εκλογική περιφέρεια για τους ομογενείς.  Τότε, είχα πει ως εισηγητής του ΛΑΟΣ ότι λένε ψέματα, γιατί το Σύνταγμα το απαγορεύει και πως για να συμβεί κάτι τέτοιο έπρεπε να γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος.  Τότε, ο κ. Βενιζέλος είχε ισχυριστεί πως το ΠΑΣΟΚ έχει έτοιμο νομοσχέδιο και όταν γίνει Κυβέρνηση θα το ψηφίσει.  Έγινε Κυβέρνηση και παραδεχτηκαν πως χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος.  Το ίδιο συμβαίνει τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ.  Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία στηρίζουν πλέον το νόμο Παυλόπουλου και έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και λέει ό,τι είπε το ΠΑΣΟΚ το 2008.  Απαντάμε πως θέλει αλλαγή Συντάγματος και ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι έχει σχέδιο βάσει του οποίου δεν χρειάζεται.  Πάλι τα ίδια.  Σας λένε ψέματα σε εσάς τους ομογενείς.  Δεν θέλουν να ψηφίζετε!  Ο λόγος που ούτε το ΠΑΣΟΚ του τοτε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ του σήμερα δεν θέλει να ψηφίζουν οι ομογενείς είναι ο ίδιος: Πιστεύουν ότι ο απόδημος ελληνισμός θα στηρίξει κυρίως Νέα Δημοκρατία και θα μεταβάλει τα εκλογικά ποσοστά.  Θα σας λένε ψέματα ότι θέλουν να ψηφίζετε, αλλά όταν έρχεται ένας τέτοιος νόμος στην Βουλή θα σας λένε "όχι" με διάφορα προσχήματα.  Θα σας το πω ξεκάθαρα: Ή θα ψηφιστεί ο νόμος Παυλόπουλου ή δεν θα περάσει ποτέ κανένας τέτοιος νόμος.  Εγώ έχω αγωνιστεί για να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου οι ομογενείς, έχω εισηγηθεί και σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει άλλη μορφή νόμου για να επιτευχθεί αυτό πέρα από εκείνον του 2008.

Ακόμη κι αν οι ομογενείς ψηφίσουν, στην Ελλάδα βλέπουμε ότι, σταδιακά, ούτε οι ίδιοι οι Έλληνες δεν ψηφίζουν.  Έχουμε δει μια απαξίωση των πολιτικών αλλά και της πολιτικής, με πολίτες να φτάνουν σε σημείο να μουντζώνουν την Βουλή.  Πώς μπορεί να γυρίσει αυτό το κλίμα;

Α.Γ. Οι εικόνες με την "μούντζα" στην Βουλή ήταν ντροπιαστικές.  Απλώς έχουν συμβεί για τον εξής λόγο: Κόπηκε η "μάσα", μην έχετε αμφιβολία.  Αν ο Γιώργος Παπανδρέου έβγαινε στο μπαλκόνι της Βουλής την ώρα που μούντζωναν και έλεγε "Σας διορίζω όλους στο Δημόσιο" θα τον αποθέωναν και θα του πέταγαν λουλούδια σαν να ήταν ο μεγαλύτερος ηγέτης όλων των εποχών.  Όλα αυτά που βλέπατε, είναι η συνέπεια μιας κοινωνίας που είχε συνηθίσει να τρώει έτοιμα λεφτά.  Μόλις κόπηκαν τα έτοιμα λεφτά, στεναχωρήθηκε η κοινωνία.  Σαν το παιδί που του έδιναν οι γονείς του λεφτά να τα ξοδεύει και έχει γκόμενες, σκάφη, πάρτυ και ξαφνικά μια μέρα του λέει ότι ξέμεινε από χρήμα και να πάει να δουλέψει σερβιτόρος να βγάλει κανένα φράγκο, το παιδί να τον βρίζει και να του λέει "είσαι κακός πατέρας, με κακόμαθες" και τέτοια πράγματα.  Είναι η αντίδραση μιας κοινωνίας κακομαθημένης.  Δεν επιτρέπεται  σε καμία Δημοκρατική κοινωνία να μουντζώνει το Κοινοβούλιο.  Γιατί αν δεν έχεις Κοινοβούλιο έχεις τα τανκς, έχεις τον Χίτλερ, έχεις τον Στάλιν.

 Ακούω γενικώς για απαξίωση της πολιτικής στην Ελλάδα.  Παρακολουθώντας εχθές τις αμερικανικές εκλογές, έγινα κοινωνός και εγώ των δημοσκοπήσεων που είδαμε στα κανάλια εδώ, σχετικά με την γνώμη των Αμερικανών πολιτών για το Κογκρέσσο. Μόλις το 20% εμπιστευόταν το Κογκρέσο.  Επίσης, το ίδιο ποσοστό εμπιστοσύνης συγκέντρωνε και ο Πρόεδρος.  Αυτό τι σημαίνει;  Επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών δεν εμπιστεύεται θα πάει να μουντζώσει το Καπιτώλιο ή να βρίζει τον Ομπάμα;  Είναι σοβαρά πράγματα αυτά;  Ένας κακομαθημένος λαός ήμασταν.  Που μας έμαθε ο Ανδρέας Παπανδρέου ότι πρέπει να μας ταϊζει το δημόσιο και να τρώμε τα λεφτά των άλλων.  Και τώρα ήρθε η πραγματικότητα της χρεωκοπίας που μας λέει να πάμε να δουλέψουμε.  Δεν μας αρέσει.  Τι να κάνουμε;  Θα το μάθουμε! Αν δεν το μάθουμε με τον καλό τρόπο, θα το μάθουμε με τον άσχημο.  Εμείς προσπαθούμε με τον καλό.

Υπάρχει μια γενική πεποίθηση ότι η Ελλάδα, εκτός από την οικονομική κρίση, πέρασε και μια κρίση αξιών, κυρίως σε κοινωνικό επίπεδο.  Πιστεύετε ότι μπορούμε να αποβάλουμε τον κακώς εννοούμενο "Ελληναρά", που τον στηλιτεύουμε είτε στην κριτική μας προς τους άλλους, είτε στην αυτοκριτική μας;

Α.Γ. Ήλπιζα ότι η χρεωκοπία μας θα μας κάνει σοφότερους.  Μας έκανε σε έναν κάποιο βαθμό, όχι όμως οριστικά και όσο θα έπρεπε.  Τελικά, βλέποντας εκ των υστέρων τα πράγματα, έγινε ένα μεγάλο λάθος στην Ελλάδα: Όταν χρεωκοπήσαμε στις 6 Μαϊου 2010, δεν έπρεπε να είχαμε μπει σε Μηχανισμό Στήριξης την επόμενη ημέρα.  Έπρεπε να έχουμε μείνει έναν μήνα εκτός.  Να έχουν κλείσει οι Τράπεζες, να μην έχουμε χρήματα για μισθούς και συντάξεις - όπως συνέβη στην Κύπρο - να έχουμε καταλάβει ότι άλλα λεφτά δεν υπάρχουν να φάμε, να μην υπήρχαν οι θεωρίες για Ρώσους - Κινέζους - εξωγηίνους και τον Σώρρα που έλεγε ότι πήρε λεφτά από τον Απόλλωνα και διάφορα τέτοια.  Όλα αυτά για να καταλάβουμε ότι αυτά τα λεφτά θα τα πάρουμε αν κάνουμε την χώρα μας όπως πρέπει και την πάμε από την θέση 119 που λέγαμε παραπάνω και την πάμε στην θέση 9, κι ας κερδίσουμε το μέλλον, γιατί σαν λαός είμαστε ικανότατοι και ευφυέστατοι.  Ήμασταν πάντα οι άρχοντες του παγκοσμίου εμπορίου, έτσι έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες τον πολιτισμό τους.  Άνθρωποι του χρήματος ήταν, του εμπορίου και των επιχειρήσεων και της μεγαλύτερης οικονομίας.  Τώρα, το πώς μας κατήντησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αυτό το άφημα ενός λαού που περιμένει τα πάντα από το Κράτος, αυτό είναι ένα πρόβλημα.  Πράγματι, η ζημιά που υπέστη η ελληνική κοινωνία - και όχι μόνο η οικονομία - από το 1981 και μετά, δεν διορθώνεται εύκολα.  Γιατί ξαφνικά καταλάβαμε ότι μας αρέσει να μας διορίζουν στο Δημόσιο οι Βουλευτές μας και να παίρνουμε μισθό χωρίς να τον αξίζουμε, να παίρνουμε επιδόματα τυφλότητας και να βλέπουμε μια χαρά, να κλέβουμε τα φαρμακεία και τους γιατρούς με τα φάρμακα και το βιβλιάριο για να κλέβουμε το Κράτος και να παίρνουμε την μίζα την ενδιάμεση, να κλέβουμε την Εφορία, να κλέβουμε την Πολεοδομία, να κλέβουμε από εδώ, να κλέβουμε από εκεί.  Δεν ξεμαθαίνεται εύκολα αυτό.  Είναι δύσκολο τώρα.  Γιατί περάσαμε ωραία.  Τρώγοντας τα λεφτά των άλλων επί 30 χρόνια, περάσαμε υπέροχα.  Ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια που φάγαμε πολλά ευρώ, που είναι και καλό νόμισμα, περάσαμε καταπληκτικά.  Πάρτυ ήταν.  Το πάρτυ τελείωσε τώρα!  Πρέπει να επιστρέψουμε και να γίνουμε κανονικοί άνθρωποι.  Δύσκολο!  Δεν μας αρέσει!  Μουντζώνουμε το Κοινοβούλιο, βρίζουμε τους πολιτικούς, βρίζουμε τον Γεωργιάδη, το Μνημόνιο, την Μέρκελ... δεν μας αρέσει.  Δυο δρόμους έχει η ζωή: Ή θα σοβαρευτούμε και θα κερδίσουμε το μέλλον όπως μπορούμε - γιατί ο Έλληνας μπορεί να το κάνει - όχι επειδή το λέει η Μέρκελ ή η Τρόικα, αλλά επειδή το αποφασίζουμε εμείς, ή - όσο αργούμε να πάρουμε αυτήν την απόφαση και κάνουμε πισωγυρίσματα, ψηφίζοντας Τσίπρα, Λαφαζάνη, Χρυσή Αυγή, Καμμένους κτλ - θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.

Ακόμη και με αυτά τα δεδομένα, πιστεύετε ότι υπάρχει προοπτική;

Α.Γ. Εγώ ευελπιστώ ότι μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς να ζήσουμε μεγάλη εθνική καταστροφή.  Φοβάμαι όμως ότι αν βρεθούμε σε πολιτική αστάθεια και σε πισωγύρισμα στους οικονομικούς δείκτες, δεν αποκλείεται να ζήσουμε οικονομική καταστροφή.  Θα είναι πραγματικά κρίμα και άδικο - γιατί έχουμε φτάσει στην έξοδο του τούνελ - αλλά α δεν κάνουμε αυτό που πρέπει, θα υποστούμε τις συνέπειες.

* Η συνέντευξη θα μεταδοθεί τηλεοπτικά από το New Greek TV (Channel 1600 @ Time Warner Cable )