Και φάκελο με δεσμεύσεις ζητάει η Ευρώπη από την Αθήνα

Προϋποθέσεις που η πλευρά των εταίρων και δανειστών, μετά και τη χθεσινοβραδυνή αντίδραση Σόιμπλε, έχει διαμηνύσει ότι θεωρεί γενικόλογες και αναμένει συγκεκριμένα και κοστολογημένα μέτρα.

Τι είναι όμως εκείνο που θα μπορούσε να ξεκλειδώσει τη διαπραγμάτευση;

Είναι προφανές ότι το Βερολίνο ζητά πόσα και ποια από τα περίφημα 19 μέτρα που απομένουν προκειμένου να ολοκληρωθεί η τρέχουσα αξιολόγηση που εκκρεμεί από πέρυσι δέχεται η Αθήνα και με ποια ισοδύναμα θα αντικαταστήσει όσα δεν δέχεται.

Ένα τέτοιο κείμενο όχι μόνο θα ξεκλείδωνε τη διαπραγμάτευση αλλά θα έφερνε το Βερολίνο σε δυσχερή θέση αφού δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί την πρόταση της Αθήνας, ανοίγοντας το δρόμο και για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και σε βάθος χρόνου την απομείωση του χρέους που σε συνδυασμό με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ από τον προσεχή Αύγουστο θα αυξήσουν εντυπωσιακά τη ρευστότητα στην ελληνική οικονομία.

Τι δίνει η ελληνική κυβέρνηση

Από τα όσα είπε ο κ. Βαρουφάκης στα δύο Eurogroup και τα non paper της κυβέρνησης προκύπτει ότι η Αθήνα δίνει:
Περιορισμό της γραφειοκρατίας.

• Ενίσχυση της ανεξαρτησίας της φορολογικής διοίκησης.
• Δημιουργία αποδοτικού και δίκαιου συστήματος δικαστικής επίλυσης φορολογικών θεμάτων.
• Εκσυγχρονισμός πτωχευτικού δικαίου.
• Μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος.
• Διαμόρφωση ενός ανταγωνιστικό και υγιούς περιβάλλοντος στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα που θα ενισχύει τη διαφάνεια και τα φορολογικά έσοδα του κράτους.
• Διάλυση διάφορων καρτέλ.

Ας δούμε όμως πόσα από τα 19 μέτρα που υπολείπονται θα μπορούσε να δεχθεί η νέα ελληνική κυβέρνηση.

Η κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, που η τρόικα το υπολογίζει στα 2,6 δισ. για το 2015 θα μπορούσε να εξαλειφθεί από τη μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος 3% του ΑΕΠ.
Οι αλλαγές στη ρύθμιση των οφειλών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία και οι «γενναιόδωρες», κατά τη γνώμη των δανειστών, 100 δόσεις ακυρώνονται από την πρόθεση της κυβέρνησης για πιο «γενναιόδωρη» ρύθμιση.

Το ίδιο ισχύει και για το αίτημα των δανειστών να μη γίνει οριζόντια ρύθμιση δανείων για νοικοκυριά (δηλαδή στεγαστικών και καταναλωτικών) και για άρση των περιορισμών στους πλειστηριασμούς.
Για την αναδιάρθρωση της φορολογικής διοίκησης που δεν έχει ολοκληρωθεί και για περαιτέρω ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων θα μπρούσε να βρεθεί ένας κοινός τόπος.
Στο ασφαλιστικό, το χάσμα μάλλον είναι αγεφύρωτο. Αλλαγές σε όρια ηλικίας, ποσοστά αναπλήρωσης, απαιτούμενα έτη ασφάλισης κ.α. που ζητούσε η τρόικα δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν δεκτές από την κυβέρνηση. Όπως και για ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και το περίφημο lockout.

Το ίδιο και η διεύρυνση του αριθμού υπηρεσιών και προϊόντων που βρίσκονται στον υψηλό συντελεστή του ΦΠΑ (23%) και η κατάργηση εξαιρέσεων και εκπτώσεων στα νησιά, όπως και η απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου.

Για την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και μόνο η έλευση του Άνχελ Γκουρία στην Αθήνα προμηνύει συμφωνία, ενώ οι αλλαγές στο πτωχευτικό δίκαιο, το ενιαίο μισθολόγιο στον δημόσιο τομέα, ο περιορισμός των επιδομάτων στο Δημόσιο και των μισθολογικών διαφορών στη δημόσια διοίκηση, η αξιολόγηση δαπανών και στα υπουργεία, και όχι μόνο στους δημόσιους φορείς, οι προτάσεις αναδιάρθρωσης των ΔΕΚΟ και η βελτίωση των «δημοσιονομικών κανόνων» που θα προσφέρουν μεγαλύτερη οικονομική ανεξαρτησία και δημοσιονομική ευελιξία στους δημόσιους, η επέκταση τηε θητείας της ανεξάρτητης συμβουλευτικής επιτροπής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), η υιοθέτηση της απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης, είναι μερικές από όσα ζητούσε η τρόικα στα οποία με το κατάλληλο «νερό στο κρασί τους» οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να βρουν ένα modus vivendi.

Τι απομένει; Ο στόχος των ιδιωτικοποιήσεων, όπου μόνο για το 2014 ήταν 1,5 δισ. Και φυσικά έχει χαθεί αφού εισπράχθηκαν 600 εκατομμύρια, όπως και οι στόχοι για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς ιδιώτες, αλλά και οι στόχοι για τις απολύσεις, επιστροφές φόρων και αιτήσεις για συντάξεις που δεν έχουν ικανοποιηθεί.

Από μια πρώτη ανάγνωση προκύπτει το συμπέρασμα ότι είναι πολλά αυτά που χωρίζουν τις δύο πλευρές, ωστόσο υπάρχουν και πολλά στα οποία θα μπορούσαν να συμφωνήσουν.

Το πρόβλημα είναι τα ισοδύναμα αφού η πάταξη της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και του λαθρεμπορίου σε καύσιμα και τσιγάρα στα οποία προσβλέπει η κυβέρνηση θα φέρουν, αν φέρουν, μακροπρόσθεσμη και όχι άμεση ανάσα στα πολύπαθα ελληνικά ταμεία.

Τι απαντούν οι δανειστές

Την ίδια ώρα η πλευρά εταίρων και δανειστών, με ομοβροντία δηλώσεων, ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται δεχθούν «σπάσιμο» τις δανειακής σύμβασης από το σκέλος των μεταρρυθμίσεων-προαπαιτούμενων που θα τη συνοδεύουν.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του Β. Σόιμπλε, Μάρτιν Γέγκερ δήλωσε ότι «Δεν θα γίνει αποδεκτή μία παράταση χωρίς την εφαρμογή των προβλεπόμενων, από το τρέχον πρόγραμμα, μεταρρυθμίσεων».

Από την πλευρά του ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε δηλώσεις του στο γερμανικό περιοδικό Witchcraft Wohe δήλωσε ότι «Η παράταση του προγράμματος θα καλύψει την περίοδο έως το καλοκαίρι».

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βαλντίς Ντομπρόφσκις, δήλωσε ότι «Θέλουμε να δούμε γραπτώς τι ακριβώς ζητάει η Ελλάδα» και ότι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης «είναι απαραίτητη για την εκταμίευση των κεφαλαίων του προγράμματος», ενώ ο ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, χαρακτήρισε «καλή είδηση» το γεγονός ότι η κυβέρνηση στην Ελλάδα «αποφάσισε χθες βράδυ να λάβει στα υπόψη της τα ελληνικά συμφέροντα και όχι μόνο τα κομματικά».

thetoc.gr