WSJ: Τι θα κατάφερνε ο Τσίπρας εάν ήταν καλύτερος διαπραγματευτής

Η στάση του ΔΝΤ

Το ΔΝΤ που συμμετείχε στα πρώτα δύο πακέτα διάσωσης δεν έχει ακόμη υπογράψει το νέο και εκτιμά πως και οι δύο πλευρές -τόσο η Αθήνα όσο και οι Βρυξέλλες- έχουν μη ρεαλιστικές εκτιμήσεις για την ανάπτυξη και τα έσοδα της Ελλάδας, σημειώνει η WSJ και τονίζει πως το για αυτό το Ταμείο επιθυμεί να περάσει η Αθήνα ένα έκτακτο πακέτο μέτρων που θα ενεργοποιείται αυτόματα όταν δεν επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι.

«Το Ταμείο δεν είναι με καμία πλευρά. Ενώ ο κ. Τσίπρας το στηλιτεύει γιατί απαιτεί περισσότερες περικοπές δαπανών, οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν είναι χαρούμενοι με την επιμονή του Ταμείου ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι του προγράμματος πρέπει να πέσουν σημαντικά», αναφέρει η WSJ και προσθέτει:

«Οι χαμηλότεροι δημοσιονομικοί στόχοι απαιτούν μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καθώς τα μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα καθιστούν περιορίζουν τη δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους. Η Γερμανία αντιτίθεται σε κάτι τέτοιο», σημειώνει η εφημερίδα.

Η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ
Η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ
Τι θα έπρεπε να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας

«Το μυστήριο είναι γιατί ο κ. Τσίπρας, που έχει κάνει εκστρατεία κατά της υπερβολικής λιτότητας, αρνείται να δεχθεί τη θέση του ΔΝΤ. Η κυβέρνηση επιτίθεται στο Ταμείο γιατί είναι υπερβολικά απαισιόδοξο για την τρέχουσα συμφωνία. Η Αθήνα προσποιείται ότι μπορεί να πετύχει τον δημοσιονομικό στόχο που συμφωνήθηκε το περασμένο καλοκαίρι και επί μήνες προσπαθεί να ωθήσει το ΔΝΤ εκτός προγράμματος. Ένας συνδυασμός ιδεολογικής εχθρότητας απέναντι στο Ταμείο και ενός παιχνιδιού που απευθύνεται στο εσωτερικό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησε τον πρωθυπουργό σε έναν ακόμη βαθιά εσφαλμένο υπολογισμό», γράφει η Wall Street Journal.

«Αν ο κ. Τσίπρας ήταν καλύτερος διαπραγματευτής θα είχε καλωσορίσει την αλλαγή στάσης του ΔΝΤ ως τον καλύτερο τρόπο για να εξασφαλίσει σημαντική ελάφρυνση χρέους από μία απρόθυμη ευρωζώνη. Το Βερολίνο είναι ενάντια στην περαιτέρω διαγραφή ελληνικού χρέους, όμως χρειάζεται τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο πρόγραμμα, για λόγους αξιοπιστίας. Σε συμμαχία με το ΔΝΤ, ο Ελληνας ηγέτης μπορεί να είχε πείσει την Ανγκελα Μέρκελ να κάνει υποχωρήσεις στο πρώτο, για να εξασφαλίσει το δεύτερο. Αντί για αυτό, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με την προοπτική να δεσμευθεί σε περαιτέρω περικοπές, που κανένας δεν πιστεύει ότι έχουν νόημα οικονομικά και που για μία ακόμη φορά θα καθυστερήσουν μία λύση με διάρκεια, στην κρίση της χώρας», καταλήγει το δημοσίευμα της WSJ.

Wall Street Journal