Αλεξία Ιωαννίδη: Η επαναστάτρια teenager του NBC έχει... ελληνική φλέβα (Video)

Μεγαλώνεις ως Ελληνίδα στην Αμερική. Κατά πόσο μοιάζει η ζωή σου και η οικογένεια σου με την γνωστή ταινία «Γάμος Αλλά Ελληνικά»;

(Γελάει) Πιστεύω πως η οικογένεια μου μοιάζει με την ταινία, αλλά όχι σε τόσο υπερβολικό βαθμό. Πάντως ο παππούς μου σίγουρα λατρεύει το Windex. Και ξέρετε, έχουμε μια μεγάλη οικογένεια και σουβλίζουμε αρνιά. Οπότε ναι σίγουρα υπάρχουν αρκετές ομοιότητες.

Πέρασες τα πρώτα χρόνια της ζωής στην Ατλάντα, όπου μένουν ακόμα ο παππούς και η γιαγιά σου.  Μίλησε μας λίγο για την Ελληνική κοινότητα της περιοχής και για το τι σου λείπει περισσότερο;

Την Ατλάντα την λάτρευα. Έχω πολύ καλούς φίλους και μου άρεσε ιδιαίτερα να συμμετέχω στην κοινότητα, η οποία ήταν ένα μεγάλο κομμάτι των παιδικών μου χρόνων. Πήγαινα στην εκκλησία και το κατηχητικό, όπου έκανα κάποιους από τους καλύτερους μου φίλους. Παρόλο που δεν μένω πλέον εκεί, γνωρίζω ότι έχω ανθρώπους στους οποίους μπορώ να  τηλεφωνήσω και ξέρω πως θα είναι εκεί για μένα. Είναι ωραία να νιώθω ότι έχω τις ρίζες μου στην Ατλάντα.

Είσαι πραγματικά πολύ κοντά με τον παππού και την γιαγιά σου.  Μιλά μας λίγο για την ιστορία τους και για το ταξίδι τους από την Ελλάδα στην Αμερική.

Γνωρίζω όμως ότι ο παππούς μου, ο οποίος είχε επιβιώσει την Μικρασιατική καταστροφή,  έφτασε με ένα καράβι στην Ατλάντα όταν ήταν ακόμα έφηβος. Εκεί γνώρισε την Ελληνίδα γιαγιά μου και έτσι ξεκίνησε η οικογένεια μας. Θυμάμαι ότι ο παππούς μου έχει πει τρέλες ιστορίες για τα πρώτα χρόνια του στην Ελλάδα. Πολλές φορές δεν είχαν ούτε αρκετό φαΐ για όλη την οικογένεια. Για αυτό ακριβώς τον λόγο ο παππούς έχει μέχρι σήμερα την συνήθεια να τελειώνει όλο του φαγητό. Φαίνεται πως δεν  έχει ξεχάσει πως όταν μεγάλωνε το φαγητό ήταν για αυτόν μια πολυτέλεια. Παρόλο λοιπόν που δεν γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες, ξέρω  ότι ήρθε στην Ατλάντα όταν ήταν 16 χρόνων και ότι από τότε έχει μείνει μόνιμα εδώ. Επιπλέον έχει ακόμα ένα διαμέρισμα στην Αθήνα και πηγαινοέρχεται όσο πιο συχνά μπορεί. Είναι κάτι που το βρίσκω εκπληκτικό.

Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με την υποκριτική και πότε κατάλαβες ότι θα μπορούσες να γίνεις ηθοποιός;

Η πρώτη μου επαφή με την υποκριτική ήταν όταν ήμουν 12 χρονών, σε θεατρικές παραστάσεις στο σχολείο.  Αργότερα, ασχολήθηκα κυρίως με το θέατρο.  Αυτό συνέβη επειδή όταν μετακομίσαμε στην Γιούτα, δεν υπήρχαν πολλές ευκαιρίες για ταινίες. Έτσι το θέατρο ήταν η μόνη επιλογή μου. Αλλά μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω σε μια ταινία μικρού μήκους.  Και αυτή ήταν η πρώτη φόρα που δούλεψα με έναν σκηνοθέτη πάνω σε ένα πραγματικό κινηματογραφικό πλατό και ενθουσιάστηκα από το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν το περίμενα. Τότε σκέφτηκα πως ίσως έχω κάποια κλίση και πως πρέπει να δοκιμάσω να κάνω περισσότερες ταινίες. Έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω να πάω στο Λος Άντζελες. Δεν ήταν κάτι το οποίο είχε σχεδιάσει. Απλώς το ένα βήμα μετά το άλλο με οδήγησαν προς αυτήν την πορεία.

Ποια ήταν η στάση της οικογένειάς σου σε αυτήν την επιθυμία σου;

Όλοι μου η οικογένεια, οι γονείς και η αδελφή μου, με έχουν στηρίξει πολύ. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα είχα κάνει χωρίς την βοήθεια τους. Η μητέρα μου για παράδειγμα οδηγούσε μια διαδρομή δύο ωρών για να με πηγαίνει σε οντισιόν δύο φορές την εβδομάδα στο Λος Άντζελες. Ήμουν πραγματικά πολύ τυχερή. Αν οι γονείς μου δεν με ενθάρρυναν να κυνηγήσω το όνειρο μου δεν θα τα είχα καταφέρει. Και ξέρεις, ο πατέρας μου από μικρή μου έλεγε να κάνω ότι θέλω στην ζωή μου αρκεί να προσπαθώ να το κάνω σωστά και να είμαι καλή.

Είσαι τόσο νεαρή και ήδη κάνεις τα πρώτα σου βήματα στο Χόλιγουντ. Περίμενες ότι θα τα καταφέρεις τόσο γρήγορα;

Δεν νομίζω ότι περίμενα να συμβεί κάτι συγκεκριμένο. Δεν έχω γενικώς αυτή την συνήθεια. Αλλά δεν νομίζω ότι ήταν κάτι που έγινε γρήγορα. Στην αρχή ήμουν σοκαρισμένη γιατί δεν έπαιρνα συχνά τηλέφωνα για οντισιόν στην τηλεόραση. Ήμουν λοιπόν ενθουσιασμένη γιατί ήταν μια σπάνια ευκαιρία. Δούλεψα σκληρά, πήγα στην οντισιόν, και όλα πήγαν καλά. Κρατούσα όμως μικρό καλάθι γιατί πίστευα πως είναι αδύνατον ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους να διαλέξουν εμένα, μέχρι που πήρα το τηλεφώνημα.

Πες μας λίγα λόγια για την Ντίλαν, τον χαρακτήρα που παίζεις στο σίριαλ «Parenthood» του NBC.

Η Ντίλαν είναι μια νέα μαθήτρια στο Chambers Academy, η οποία παρόλο που είναι ετοιμόλογη, σαρκαστική και εύστροφη έχει επαναστατικές τάσεις και αντιμετωπίζει προβλήματα με κάθε μορφή κατεστημένου και εξουσία. Οι θεατές μπορούν να το καταλάβουν από την πρώτη στιγμή που θα δουν την Ντίλαν. Αλλά αργότερα οι θεατές βλέπουν πως αντιμετωπίζει προβλήματα μέσα στην ίδια της την οικογένεια. Οι γονείς της απουσιάζουν από την ζωή της. Η Ντίλαν λοιπόν είναι όπως είναι για κάποιους συγκεκριμένους λόγους. Από την άλλη, ο Μαξ είναι κολλημένος με την Ντίλαν, η οποία πραγματικά του αρέσει. Αυτός όμως δεν αρέσει στην Ντίλαν και εκεί δημιουργείται κάποια ένταση. Αλλά στο τέλος όλα πάνε καλά και παραμένουν φίλοι.

Φαίνεται ότι καταλαβαίνεις καλά την Ντίλαν. Πιστεύεις ότι αυτή η αμφισβήτηση της εξουσίας συνδέεται κατά κάποιο τρόπο με το Ελληνικό ταμπεραμέντο και βλέπεις ένα κομμάτι του εαυτού σου μέσα στον χαρακτήρα της Ντίλαν;

Πραγματικά πιστεύω ότι βλέπω ένα κομμάτι του εαυτού μέσα στην Ντίλαν, το οποίο σχετίζεται με την Ελληνική πλευρά μου. Δεν είμαι τόσο υπερβολική όσο η Ντίλαν, αλλά πιστεύω ότι βιώνω και εγώ εσωτερικά την ίδια σύγκρουση. Για αυτό τον λόγο την καταλαβαίνω και νοιώθω ότι ταυτίζομαι μαζί της σε κάποιο βαθμό.

Ήταν εύκολη η οντισιόν; Τι νομίζεις ότι είδε σε σένα ο σκηνοθέτης και πείστηκε ώστε να σου δώσει τον ρόλο της Ντίλαν;

Ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω αυτή την ερώτηση γιατί δεν ξέρω ποιος ήταν ο λόγος. Νομίζω ότι έπαιξε ρόλο ένας συνδυασμός παραγόντων. Πιστεύω ότι το να βρεθείς στο σωστό σημείο την κατάλληλη στιγμή και να διεκδικήσεις έναν ρόλο που να ταιριάζει στον χαρακτήρα σου παίζει μεγάλο ρόλο. Πολλοί όταν δεν παίρνουν έναν ρόλο στεναχωριούνται και απορούν γιατί έχουν δουλέψει τόσο σκληρά. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η επιτυχής κατάληξη έχει να κάνει με πράγματα τα όποια δεν μπορείς να ελέγξεις. Πιστεύω πως πρέπει να έχεις ήδη ένα κομμάτι του χαρακτήρα μέσα στην ψυχή σου. Οι εσωτερικές συγκρούσεις του ρόλου πρέπει να είναι και δικές σου, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της Ντίλαν. Αλλά όπως είπα δεν έχω μια ξεκάθαρη απάντηση και πιστεύω πως πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο.

Ποία ήταν η αντίδραση σου όταν είδες για πρώτη φόρα τον εαυτό σου στην τηλεόραση και ποία ήταν τα σχόλια τω φίλων και της οικογένειας σου;

Πραγματικά η πρώτη μου αντίδραση ήταν να κλείσω τα μάτια μου και να σταματήσω να κοιτάω την οθόνη. Αισθανόμουν ότι τα είχα κάνει όλα λάθος. Αλλά πολύ γρήγορα ξεκίνησε να χτυπάει το τηλέφωνο και να μου τηλεφωνούν οι φίλοι μου και να μου λένε «Μπράβο Ally σε είδαμε στην τηλεόραση». Η πιο ωραία στιγμή όμως ήταν όταν μου τηλεφώνησε ο παππούς μου γιατί ήταν τόσο πολύ ενθουσιασμένος. Και μετά από μερικά επεισόδια μου τηλεφώνησε και μου λέει «Ξέρεις το Parenthood μου θυμίζει τα αρχαία Ελληνικά έργα. Έχει την θεατρική κορύφωση του Ελληνικού δράματος». Ήταν πραγματικά πολύ αστείος. Ήταν όμως πολύ ενδιαφέρον να βλέπω τις αντιδράσεις από την υπόλοιπη οικογένεια και τους φίλους μου, καθώς μερικοί μου έλεγαν ότι είμαι ίδια με την Ντίλαν ενώ άλλοι ότι δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο διαφορετική.

Μίλησε μας λίγο για τις αναμνήσεις από τα ταξίδια σου στην Ελλάδα αλλά και για τα πλάνα σου για το καλοκαίρι.

Λατρεύω την Ελλάδα. Ειλικρινά είναι πολύ λίγα μέρη στον κόσμο που μπορούν να συγκριθούν με την ομορφιά των Ελληνικών νησιών. Μου αρέσει ιδιαίτερα η Μύκονος και η Σαντορίνη γιατί μου έχουν προφέρει πολύ ωραίες αναμνήσεις. Η αίσθηση και ο πολιτισμός τους είναι πραγματικά μαγικός και συγχρόνως τόσο διαφορετικός από τον Αμερικανικό τρόπο ζωής, οπού τα πάντα πρέπει να γίνουν γρήγορα. Στην Ελλάδα μπορείς να ηρεμήσεις. Έχω πολλά πλάνα για αυτό το καλοκαίρι. Υπάρχει λοιπόν μια μεγάλη πιθανότητα να έρθω στην Ελλάδα για να πάω στο Ιόνιο Χωριό (κατασκήνωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής στην Πελοπόννησο για ελληνοαμερικανούς μαθητές).

Είδαμε μια ανάρτηση στον λογαριασμό σου στο twitter που έλεγε «οι γυναίκες αποτελούν το 50% του πληθυσμού, αλλά μόνο το 10% των ταινιών έχουν μια ισορροπία ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες ηθοποιός».  Ως νεαρή ηθοποιός έχεις ποτέ υποστεί κάποιου είδος διάκρισής και γενικώς πιστεύεις ότι ο σεξισμός είναι υπαρκτός στην βιομηχανία του Χόλιγουντ;

Θέλω πραγματικά να σε ευχαριστήσω  για αυτή την ερώτηση και για αυτό το θέμα που έφερες στην συζήτηση. Πιστεύω πως γενικώς οι γυναίκες δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στις ταινίες, ενώ όταν εκπροσωπούνται, αυτό δεν γίνεται με τον σωστό τρόπο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο λατρεύω τον ρόλο μου στο Parenthood γιατί δεν παρουσιάζει την στερεοτυπική μορφή της μαθήτριας. Έχω απορρίψει πολλούς ρόλους γιατί αναπαρήγαγαν το στερεότυπο της όμορφης αλλά αδύναμης γυναίκας που περιμένει να ερωτευτεί τον πρίγκιπα. Δεν πρέπει να παρουσιάζουμε έτσι τις γυναίκες. Μπορούμε να παίξουμε χαρακτήρες με βάθος και ουσία. Πρέπει να ξεφύγουμε από το στερεότυπο της όμορφης και υποταγμένης κοπέλας.   Μπορούμε να είμαστε θαρραλέες και να αμφισβητήσουμε την εξουσία όπως η Ντίλαν. Για αυτόν τον λόγο ψάχνω για τέτοιου είδους ρόλους. Πιστεύω ότι τα πράγματα είναι καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν, αλλά έχουμε ακόμα βήματα να κάνουμε.

Έκανες όμως μια δύσκολη επιλογή καθώς αποφάσισες να γίνεις χορτοφάγος. Πως αντέδρασαν οι Έλληνες συγγενείς σου και πως καταφέρνεις να επιβιώσεις στην Κυριακή του Πάσχα;

Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Είναι πραγματικά αστείο ότι το παρατήρησες. Δεν πιστεύω ότι ο παππούς μου μπορεί να το καταλάβει. Έχω τόσους πολλούς συγγενείς που επιμένουν να προσπαθούν να μου προσφέρουν κρέας. Και τους λέω «όχι» και μου λένε «γιατί όχι»; Πραγματικά το αρνί μου αρέσει πολύ, αλλά αγαπάω και τα ζώα τόσο πολύ. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να γίνω χορτοφάγος, αλλά οι συγγενείς μου δυσκολεύονται να καταλάβουν αυτή την επιλογή μου.

Πέτρος Κασφίκης