Warning
  • JUser: :_load: Unable to load user with ID: 244
Log in
A+ A A-

Γιώργος Καραμίχος: Ο Έλληνας ηθοποιός που βρήκε την "Ιθάκη" του στο Λος Άντζελες

Τον γνωρίσαμε μέσα από γνωστές τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές στην Ελλάδα, όπου ξεχώρισε για τις ερμηνείες του σε διάφορα είδη ρόλων.  Σήμερα, ο Γιώργος Καραμίχος άνοιξε νέο κεφάλαιο στην καριέρα του, διαμένοντας μόνιμα στο Λος Άντζελες και αναλαμβάνοντας τα απαιτητικά καθήκοντα του καθηγητή Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου στην "Stella Adler".  Όλα αυτά, εν μέσω σημαντικών καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων σε Ελλάδα και ΗΠΑ που τον κατατάσσουν σε μια "ειδική κατηγορία" Ελλήνων ηθοποιών, που δεν πτοήθηκαν από την κρίση και ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους σε όλους τους τομείς.

Γιώργο, κατ’ αρχήν θα σου κάνω την πιο αυτονόητη ερώτηση: Τι κάνει ένας Έλληνας ηθοποιός στο Λος Άντζελες;  Γνωρίζουμε ότι έχεις έρθει και με την ιδιότητα του καθηγητή στις ΗΠΑ...

Η βασική μου ιδιότητα είναι του καθηγητή.  Ήρθα πέρυσι με μια υποτροφία Full Pride σαν μαθητής και επέλεξα την σχολή της  Stella Adler για την υποτροφία μου, επειδή θαύμαζα από πάντα το έργο της.  Μου έδωσαν την ευκαιρία να διδάξω πέρυσι σε ένα σεμινάριο, και μου έκαναν πρόταση να διδάσκω σαν βασικός καθηγητής της σχολής.  Οπότε ,επέστρεψα τον Οκτώβριο στο Λος Άντζελες και έκτοτε διδάσκω κανονικά στην σχολή.  Μέσα στα πλαίσια της διδασκαλίας σκηνοθετώ παραστάσεις, είτε για τους απόφοιτους είτε για τους τελειόφοιτους, και μάλιστα στις 19 Σεπτεμβρίου έχει πρεμιέρα η δεύτερη παράσταση που σκηνοθετώ, «Το Νησί των Σκλάβων», για το οποίο κάναμε και πραγματικά γυρίσματα στη Νίσυρο τον περασμένο Αύγουστο.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα ηθοποιό, με τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εμφανίσεις και ένα «έτοιμο» όνομα σε μια αγορά όπως η ελληνική να βρίσκεται σε μια πολύ ευρύτερη, όπως αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών;  Πώς αντιμετώπισες αυτήν την αλλαγή ως επαγγελματίας;

Θεώρησα, όταν ήρθα, ότι θα ξεκινούσα από το μηδέν, οπότε πρακτικά δεν είχα προσδοκίες, προφανώς όμως ευχόμουν το καλύτερο.  Τελικά φαίνεται ότι δεν ξεκινάω ακριβώς από το μηδέν, γιατί σε όσες ακροάσεις πάω το τρισέλιδο βιογραφικό φάνηκε ότι παίζει ρόλο και έχω κάνει πολλές ακροάσεις και κάποιες επαφές για πολύ δυνατές δουλειές.  Από την άλλη, το βασικό εμπόδιο είναι η γλώσσα, γιατί παίρνει πολύ καιρό μέχρι να διώξεις την προφορά την ελληνική, αλλά μιλώντας πολλές άλλες γλώσσες, αυτό μου διευρύνει τον ορίζοντα των ακροάσεων.

Έχεις επαφές με συναδέλφους σου από την Ελλάδα που θέλουν να κάνουν το ίδιο;  Βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως λύση;

Ναι.  Πολλοί συνάδελφοι έχουν έρθει, έχουν δοκιμάσει ή κάποιοι άλλοι θέλουν να έρθουν, ενώ έχω επαφή με κάποιους  που είναι ήδη εδώ.  Εγώ τους λέω τα πράγματα ως έχουν και, από εκεί και πέρα, η απόφαση είναι δική τους.  Εγώ αν δεν είχα ήδη πρόταση για δουλειά εδώ, δεν νομίζω ότι θα ερχόμουν απλώς για να... ψαχτώ.  Ο λόγος που προτίμησα να είμαι εδώ σε αυτήν την φάση δεν είναι η κρίση, γιατί είχα προτάσεις για δουλειά από Ελλάδα, απλώς αισθάνομαι σε αυτήν την φάση της ζωής μου ότι το πεδίο δημιουργικότητας που μου προσφέρεται εδώ είναι πολύ πιο ευρύ απ’ό,τι στην Ελλάδα.  Επίσης ένοιωσα περίεργα όταν έμαθα ότι δεν έχει διδαχθεί ποτέ ελληνικό θέατρο στο Λος Άντζελες, σε καμία σχολή, πόσω μάλλον σε αυτήν την Άντλερ, που θαύμαζε το ελληνικό θέατρο.  Οπότε το να διδάσκω Αρχαιο Ελληνικό Δράμα στην Αμερική είναι και κάτι το οποίο με γεμίζει με χαρά, γιατί αισθάνομαι ότι μεταλαμπαδεύω ένα πεδίο γνώσης που απουσιάζει από αυτόν τον τρόπο.

Γιατί πιστεύεις ότι χάλασε η κάποτε ιδιαίτερα «παραγωγική» ελληνική αγορα;  Ευθύνεται η κρίση, οι άνθρωποί της ή μήπως οι «εισαγόμενες» παραγωγές;

Πρώτα απ’όλα ευθύνεται η "φούσκα" στην οποία ζούσαμε και ακόμη ζούμε στην Ελλάδα, μια υπεραξία των πραγμάτων, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη ότι η αγορά είναι πολύ μικρή.  Προφανώς, επίσης, η ανικανότητα κάποιων ανθρώπων να διαχειριστούν σωστά τις παραγωγές.  Επίσης, είναι ένα πολύ έντονο χαρακτηριστικό του Έλληνα, αυτό της αρπαχτής.  Τα τελευταία χρόνια, ο στόχος στην Ελλάδα βασίζεται στην μετακατοχική συνείδηση ότι «πρέπει να δουλεύουμε λίγο και να πληρωνόμαστε πολύ».  Όλοι οι γονείς προσπαθούσαν να βρουν για τα παιδιά τους μια θέση στο δημόσιο, κοινώς «να κάθονται και να πληρώνονται», ξεχνώντας βασικές παραδοσιακές δομές της χώρας μας, οι οποίες είναι απαραίτητες προκειμένου να παραχθεί πραγματικά αυθεντικό έργο, που θα έχει διάρκεια σε χρόνο και δυναμική να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας.

Θα σε ρωτήσω ευθέως: Ως επαγγελματίας, θεωρείς ότι σήμερα υπάρχει «τηλεόραση» και «κινηματογράφος» στην Ελλάδα;

Δεν έχω παρακολουθήσει τις τελευταίες τηλεοπτικές δουλειές, συνεπώς δεν έχω γνώμη επ’αυτού.  Για τον κινηματογράφο που παρακολουθώ λίγο παραπάνω, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι περισσότερες δουλειές απλώς προσπαθούν να εντυπωσιάσουν.

Έχεις επαφή με τον ελληνισμό στο Λος Άντζελες;

Με κάποιους ανθρώπους, ναι.  Τον Ιούνιο, σκηνοθέτησα την Τελετή Λήξης για το ελληνικό φεστιβάλ κινηματογράφου του Λος Άντζελες, όπου ήρθα σε επαφή με περισσότερο κόσμο από τους Έλληνες του Λος Άντζελες.

Μίλησέ μας για το νέο επαγγελματικό σου βήμα...

Εκτός από την παράσταση που ανεβαίνει στις 19 του μήνα, μια από τις ταινίες μικρού μήκους (Cineastes) που έκανα πρόσφατα πέρασε τα δυο πρώτα στάδια για την αξιολόγηση για τα Όσκαρ.  Έκανα μια ταινία τελευταία στην Ελλάδα του Νίκου Ζερβού (Λύσσα Κακιά).  Είναι και κάποιες άλλες δουλειές που συζητάω, αλλά δεν έχω ακόμη κάτι ανακοινώσιμο.