Log in
A+ A A-

Ν. Υόρκη: Προβολή ταινίας «Φιλιά εις τα παιδιά»

Στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, προβλήθηκε η ταινία του Βασίλη Λουλέ με τίτλο «Φιλιά εις τα παιδιά» ("Kisses to the children") στις 10 Οκτωβρίου 2017 στο Κοινοτικό Κολέγιο Μανχάταν στο Μανχάτταν.

Με πρωτοβουλία του Καθηγητή τμήματος Τεχνών σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Τεχνολογίας του Κοινοτικoύ Κολεγίου Μανχάταν, Τάσου Ρηγόπουλου, και του Καθηγητή τμήματος Κοινωνιολογίας-επικεφαλής της έρευνας "Hellenic-American Oral History Project: Greek Americans" του Κολεγίου Κουίνς-Δημοτικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Νίκου Αλεξίου, τέθηκε η συγκεκριμένη ταινία υπό την αιγίδα των προαναφερόμενων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.

Κεντρικό θέμα του έργου είναι οι προσωπικές ιστορίες πέντε Ελλήνων Εβραίων, οι οποίοι διηγούνται το πώς βίωσαν τη γερμανική κατοχή, ως παιδιά, στην Ελλάδα.

«Δεν πρόκειται ακριβώς για άλλη μια ταινία για το Ολοκαύτωμα. Αυτή η ταινία αναφέρεται στην παιδική ηλικία στη σκιά του Ολοκαυτώματος», ανέφερε ο δημιουργός του έργου, πριν ξεκινήσει η προβολή.

Σημειώνεται ότι η ταινία έχει προβληθεί σε περισσότερα από 40 πανεπιστήμια, ενώ στις 12 Οκτωβρίου 2017, παρουσιάστηκε και στους μαθητές του σχολείου Αγίου Δημητρίου στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο στην Αστόρια.

Πώς έγινε η ταινία

Μετά την προβολή της ταινίας, ακολούθησαν ερωτήσεις του κοινού προς τον σκηνοθέτη, την οποία διαδικασία συντόνισε ο Καθηγητής Τ. Ρηγόπουλος.

Για το πώς προέκυψε η σύλληψη της ιδέας, ο κ. Λουλές, ανέφερε ότι το 2005, επισκέφθηκε το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος στην Αθήνα, όπου παρουσιαζόταν μια φωτογραφική έκθεση.

«Παιδιά που έλεγαν ευχαριστώ σε χριστιανικές οικογένειες και παιδικά παιγνίδια [επίσης] παρουσιάζονταν. Συγκινήθηκα από τις ιστορίες. Αρχικά σκέφθηκα ότι αυτή θα ήταν η συνεισφορά μου στο Ολοκαύτωμα. Ήταν μια ευκαιρία να κάνω μια ταινία από την σκοπιά των παιδιών», τόνισε ο σκηνοθέτης.

Αναφορικά με το υλικό που χρησιμοποιήθηκε, ο κ. Λουλές εξήγησε ότι ξεκίνησε με το υλικό που ήταν ήδη έτοιμο, με μαρτυρίες ανθρώπων που παραχωρήθηκαν στο Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος και διευκρίνισε ότι από τα σαράντα άτομα που συνάντησε, κατέληξε στα πέντε που παρουσιάζονται στην ταινία.

Για περισσότερο από δύο χρόνια, είπε ότι αναζήτησε ερασιτεχνικά βίντεο και ότι τα περισσότερα από αυτά, βρίσκονται σε αρχεία στη Γερμανία και στις Η.Π.Α.

«Πρέπει να πληρώσεις πολλά χρήματα για αυτά τα φιλμ, αλλά το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος έχει πολλές φωτογραφίες και το Αμερικανικό Μουσείο του Ολοκαυτώματος μας έδωσε πολλές φωτογραφίες», επεσήμανε, συμπληρώνοντας, «Επικοινώνησα με πολλούς παραγωγούς, βιβλιοθήκες, ζητώντας φιλμ με παιδιά στην καθημερινότητά τους, κατά τη χρονική περίοδο 1935-1942».

Για τη διαδικασία που ακολούθησε, ώστε να δομηθεί η ταινία, διευκρίνισε: «Η έρευνα ξεκίνησε. Έξι μήνες κάναμε τα γυρίσματα, αλλά το μοντάζ μας πήρε περισσότερο από τέσσερα χρόνια. Ένα χρόνο έβλεπα το υλικό. Έπρεπε να οικοδομήσω την ιστορία του κάθε ήρωα, από την παιδική ηλικία έως σήμερα. Όταν άρχισαν να μιλάνε για τις ιστορίες τους, θέλανε να κάνουν το επόμενο βήμα, να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους.»

«Δεν μπορώ να κάνω μια ταινία χωρίς να συνδεθώ», υποστήριξε ο κ. Λουλές, λέγοντας: «Ορισμένες φορές, δεν μπορούσα να κάνω την ταινία – έκλαιγα. Συγκινήθηκα πολύ από τις ιστορίες και χρειαζόμουν ορισμένα λεπτά να μείνω μόνος.»

Αναφορικά με το χρόνο που χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί η ταινία είπε: «Μου πήρε μόνο επτά χρόνια. Ήταν εργασία πλήρους απασχόλησης.»

Ο γιος ηρωίδας που διηγήθηκε την ιστορία της στη συγκεκριμένη ταινία, Solomon Asher, ευχαρίστησε τον σκηνοθέτη, λέγοντας ότι «Ο Βασίλης έκανε καταπληκτική δουλειά», ενώ πρόσθεσε ότι «Ο τρόπος με τον οποίο καθηλώνει το κοινό [μέσω της ταινίας] είναι εκπληκτικός.»

Ο S. Asher συγκινημένος είπε επίσης ότι, μέσα από την ταινία αυτή, γνώρισε τη μητέρα του με έναν τρόπο που δεν γνώριζε πριν: «Ποτέ δεν είπαν τίποτα [οι γονείς μου]. Ο τρόπος με τον οποίο ο Βασίλης τους έκανε να μιλήσουν είναι μαγικός. Βλέπεις τους φόβους, πώς η μητέρα μου πρόσεχε τον αδερφό μου, την αδερφή μου. Το 1967, ήταν η πρώτη φορά που μίλησαν για αυτό [το θέμα]. Είπαν: μας θύμισε τη γερμανική κατοχή».

Φωτογραφίες - Δ. Αφεντούλη:

Rigopoulos

Ο Καθηγητής τμήματος Τεχνών σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Τεχνολογίας του Κοινοτικό Κολεγίου Μανχάταν, Τάσος Ρηγόπουλος, παρουσιάζει τον σκηνοθέτη της ταινίας στο κοινό.

Loules

Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Φιλιά εις τα παιδιά», Βασίλης Λουλές, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης.