Καλομοίρα: Η καριέρα, η οικογένεια και ο...θαυμαστής που την έστειλε Μύκονο! - Συνέντευξη στο New Greek TV

Συνέντευξη στον Χριστόδουλο Αθανασάτο

Κατ’ αρχήν, Καλομοίρα, να τονίσουμε ότι αυτήν την περίοδο προετοιμάζεσαι πυρετωδώς για την εμφάνισή σου σε ειδικό μουσικό event στο περιθώριο του φιλικού της Εθνικής μας ομάδας με τη Νιγηρία.  Μίλησέ μας λίγο για αυτό το event.

Είναι χαρά μου που θα είμαι σε αυτό το event και είμαι πολύ ενθουσιασμένη!  Θα τραγουδήσω παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια, με μπουζούκι και κλασικά όργανα.  Θα είναι μια βραδιά γεμάτι γλέντι, κέφι, χορό και όλοι θα περάσουν καλά!  Το concept μού άρεσε πολύ γιατί, είναι αλήθεια, πως μου έχει λείψει η Ελλάδα!  Ασφαλώς, είναι τιμή μου που θα τραγουδήσω και τον Εθνικό Ύμνο.

Γνωρίζω ότι πριν από λίγες εβδομάδες είχες επισκεφθεί την Ελλάδα.  Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;

Μου έχουν λείψει πολλά: Ο κόσμος, η ατμόσφαιρα, η θάλασσα, ο καιρός, τα φαγητά και οι δουλειές μου.  Κάθε μέρα νοιώθω ευγνωμοσύνη για την αγάπη του κόσμου.  Άλλωστε, λατρεύω την μουσική και την δουλειά μου.  Μερικές φορές μου λείπει και αυτό το τρέξιμο.  Πέρασα πολύ όμορφα στην Ελλάδα.

FAME STORY - ΕΛΛΑΔΑ

Αφού μιλάμε για Ελλάδα, θα γυρίσω λίγο τον χρόνο πίσω.  Το ελληνικό κοινό σε γνώρισε αρχικά από την συμμετοχή σου στο Fame Story.  Εσύ, γεννημένη και μεγαλωμένη στη Νέα Υόρκη.  Ξαφνικά, βρέθηκες στην Ελλάδα, συμμετείχες σε ένα reality - talent show και είχες απέναντί σου συμπαίκτες, κριτές και κόσμο που, κακά τα ψέματα, είχαν μια διαφορετική νοοτροπία.   Πρώτα απ’ όλα, πόσο δύσκολο ήταν για σένα να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις;

Αυτό που εστίαζα τότε και εστιάζω πάντα είναι να κάνω την δουλειά μου.  Άλλωστε, γενικότερα, εργαζόμουν από μικρή και δούλευα πολύ σκληρά.  Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, είχα έναν στόχο: Να βγάλω CD.  Αυτό και μόνο!  Δεν εστίαζα ούτε στο πρώτο βραβείο, ούτε πουθενά αλλού!  Στόχος μου ήταν να μπω στην δισκογραφία.  Ναι, στην Ελλάδα και την showbiz το mentality (σ.σ. νοοτροπία) είναι διαφορετικό.  Ακόμη και σήμερα θεωρώ ότι ακόμη μαθαίνω πράγματα σε αυτό.  Όμως, όπως σου είπα, κοίταζα τον στόχο, που ήταν το CD.  Άκουγα προσεκτικά τους κριτές και όταν μου έδιναν τις συμβουλες τις ακολουθούσα, για να πετύχω αυτόν τον σκοπό.  Με βοήθησε πολύ ότι κοιτούσα την δουλειά μου και δεν έδινα σημασία σε άλλα πράγματα.

Τότε, εκτός από το ταλέντο σου στο τραγούδι, είχες αγαπηθεί – και σχολιαστεί – για τον αυθορμητισμό που έβγαζες ως χαρακτήρας.  Θεωρείς ότι ο αυθορμητισμός αυτός σε βοήθησε ή σου έκανε ζημιά αργότερα, επειδή έδωσε την εντύπωση ότι είσαι «ανοιχτό βιβλίο» για φίλους και εχθρούς;

Ήταν και καλό και κακό.  Αυτό που έχω ως αρχή και το λέω πάντα, είναι πως πρέπει να είσαι ο εαυτός σου.  Εγώ αυτό ήμουν και αυτό είμαι.  Παρόλα αυτά, στην showbiz δεν είναι ό,τι καλύτερο να σε βλέπουν καλό και ευγενικό.  Συνειδητοποίησα, λοιπόν, αργότερα, ότι, όταν πρόκειται για το επαγγελματικό κομμάτι, πρέπει να δείχνω μια άλλη πτυχή του χαρακτήρα μου, να είμαι πιο αυστηρή.  Αυτό όμως ισχύει μόνο για τα θέματα δουλειάς.  Στο ριάλιτυ καθεαυτό, επέλεξα να είμαι ο εαυτός μου και αυτό ήμουν.  Άλλωστε, εξακολουθώ και σήμερα να είμαι ένας άνθρωπος ανοιχτός στην επικοινωνία: Μην ξεχνάς ότι έχω λογαριασμούς σε Facebook, Twitter και Instagram και τους ενημερώνω.  Ήθελα να δείξω αυτήν που πραγματικά είμαι.  Και αυτό έκανα.

Εκείνη την περίοδο, αλλά και αργότερα, απέκτησες  χιλιάδες θαυμαστές και, χωρίς υπερβολή, είχες κάνει καρδιές… να κλάψουν.  Ποιο ήταν το πιο περίεργο δώρο ή μήνυμα που έχεις λάβει από θαυμαστή;

Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι όταν ένα νεαρό παιδί μού έφερε... δυο εισιτήρια για Μύκονο.  Έμεινα έκπληκτη και ήμουν πολύ αρνητική, γιατί κατάλαβα ότι ήθελε να πάμε στην Μύκονο οι δυο μας.  Σκέφτηκα: «Είναι δυνατόν;  Για ποια με πέρασε;».  Όμως, όπως μου εξήγησε λίγο αργότερα, μού τα έδωσε για να πάω Μύκονο με μια φίλη μου.  Τον ευχαρίστησα και ένοιωσα πολύ άσχημα για την πρώτη αντίδρασή μου.

Θα σε μεταφέρω σε δυο ρεαλιστικά σκηνικά: Περπατάς και  κάνεις τα ψώνια σου σε κάποιον πεζόδρομο της Αθήνας.  Ο κόσμος σε αναγνωρίζει, σε κοιτάει, σε σχολιάζει, μπορεί και να σου μιλήσει.  Στο δεύτερο, περπατάς και κάνεις τα ψώνια σου σε έναν αχανή δρόμο στο κέντρο του Μανχάτταν.  Άγνωστη μεταξύ αγνώστων σε αυτήν την απέραντη πόλη.  Με το χέρι στην καρδιά,  ποιο σκηνικό από τα δυο προτιμάς;

Είναι δύσκολο να σου πω τι προτιμάω, γιατί και τα δυο σκηνικά έχουν τα θετικά τους.  Στο πρώτο, την Αθήνα, θα νοιώσω ότι είμαι... η Καλομοίρα.  Για να μην παρεξηγηθώ, δεν το εννοώ με την έννοια του «ψώνιου».   Εννοώ ότι θα εισπράξω την αγάπη του κόσμου: Να με πλησιάζουν και να μου λένε «Καλομοίρα, σε βλέπουμε στην τηλεόραση» και να γελάω.  Να με πλησιάζουν και να μου λένε «Ήρθαμε στην συναυλία σου και περάσαμε καλά».  Αυτό είναι που με γεμίζει μέσα μου: Στην μουσική γινόμαστε όλοι ένα, σαν μια μεγάλη καρδιά.  Νοιώθω ότι μοιραζόμαστε αγάπη.  Από την άλλη πλευρά, όταν περπατάω στη Νέα Υόρκη, είμαι... άλλος άνθρωπος.  Όντως, δεν θα με αναγνωρίζει κανένας στον δρόμο.  Εξάλλου, εκεί δεν με ξέρουν καν ως Καλομοίρα, με φωνάζουν Κάρολ.  Σαν να είμαι άλλος άνθρωπος!  Αυτό που μου αρέσει σε αυτήν την περίπτωση είναι πως δεν αποπροσανατολίζεσαι από τα σημαντικά πράγματα, το μυαλό σου δεν θα πάρει αέρα και θα πατάς... στην γη.   Μου αρέσει αυτό.

EUROVISION

Συμμετείχες στην Γιουροβίζιον το 2008, καταλαμβάνοντας μάλιστα μια από τις καλύτερες θέσεις που έχει κερδίσει ελληνική συμμετοχή.  Πώς θα περιέγραφες, με λίγα λόγια, εκείνη την εμπειρία, μέχρι να φτάσεις στην βραδιά του διαγωνισμού; 

Η Eurovision ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου και – φυσικά μετά την γέννηση των παιδιών μου και τον γάμο μου – η καλύτερη στιγμή της ζωής μου.  Θα πρέπει να σου πω ότι το μεγαλύτερο άγχος το είχα στον ελληνικό τελικό, εκείνη την βραδιά με τον Μαρτάκη και την Χρύσπα.  Ήμουν τόσο στρεσαρισμένη που, κάποια στιγμή, δεν ήθελα καν να βγω στην σκηνή.  Δεν έχω νοιώσει ποτέ, σε καμία εμφάνισή μου, το άγχος εκείνης της βραδιάς.  Μετά από τότε, όμως, το ευχαριστήθηκα.  Ναι, άγχος υπήρχε και στον μεγάλο Τελικό της Eurovision, αλλά ήταν όμορφο άγχος!  Ήταν μια στιγμή κατά την οποία το ελληνικό κοινό περίμενε πολλά από εμένα και ήθελα πραγματικά να τα πάω καλά.  Σαν ομάδα, ήμασταν όλοι ενωμένοι, γιατί θέλαμε να βγάλουμε ένα καλό αποτέλεσμα για την Ελλάδα.  Θα ήθελα και πάλι να ευχαριστήσω τον κόσμο που με εμπιστεύτηκε να τον εκπροσωπήσω.  Ήταν χαρά μου και... μακάρι να κερδίζαμε.

Ιδίως τα χρόνια πριν την κρίση, τα ελληνικά ΜΜΕ έδιναν μεγάλη σημασία στην Γιουροβίζιον.  Ένοιωθες να σε «πνίγει» αυτό κάποια στιγμή;

Αυτό το έχεις πάντα στο μυαλό σου, αλλά δεν μπορείς να το σκέφτεσαι συνέχεια γιατί μετά δεν θα μπορείς να απολαύσεις την εμπειρία.  Όλα είναι εμπειρίες.  Μην ξεχνάς, και στο Fame Story, άκουγα και καλά και άσχημα σχόλια και στην αρχή... είχα πάθει σοκ.  Μετά κατάλαβα ότι, τόσο η θετική όσο και η αρνητική κριτική, είναι κομμάτι της δουλειάς μου.  Πάντα πρέπει να προχωράς και να κοιτάς μπροστά.  Τότε, όλα θα πάνε καλά.  Ξέρεις λοιπόν τι είπα το βράδυ της Eurovision; «Θα δώσω την καρδιά και την ψυχή μου!».  Η ψυχή σου δεν σε βγάζει ποτέ σε λάθος δρόμο.  Αυτός που έβλεπε τον τελικό από την τηλεόραση, καταλάβαινε ότι έδινα τα πάντα.  Εισέπραττε την θετική ενέργεια.  Μπαίνεις, τα δίνεις όλα και ό,τι γίνει.

Παρακολούθησες τον φετινό διαγωνισμό; 

Επειδή εκείνες τις ημέρες έτυχε να ταξιδεύω, δεν είχα την δυνατότητα να τον παρακολουθήσω με την άνεσή μου.  Αλλά, εννοείται, ότι ενημερώθηκα για όλα.  Ξέρω ποια είναι η νικήτρια, ξέρω τα πάντα.  Γενικά, μου αρέσει να παρακολουθώ την Eurovision, είναι event!  Βρισκόμαστε σε σπίτια με φίλες, παραγγέλνουμε φαγητό και το απολαμβάνουμε.  Φέτος, όμως, ταξίδευα, οπότε το έχασα.

Τι γνώμη έχεις τελικά για τη νικήτρια;  Πιστεύεις ότι το κοινό ψήφισε την ιδιόμορφη εικόνα της ή το τραγούδι;  Από καθαρά μουσική άποψη, πιστεύεις ότι άξιζε να βγει πρώτο;

Δεν μπορώ να σου απαντήσω, γιατί το πέρασα λίγο επιφανειακά. Θέλω να ακούσω το τραγούδι πάλι για να σου πω.

Κάποια στιγμή, κι ενώ η καριέρα σου φαινόταν να φτάνει στο καλύτερο σημείο της, γύρισες την πλάτη σου στην ελληνική μουσική βιομηχανία και επέστρεψες στις ΗΠΑ.  Τι ήταν αυτό που σε ενόχλησε περισσότερο;

Έχω μιλήσει και στο παρελθόν για αυτό το θέμα και δεν θέλω να το ανοίξω πάλι.  Θα σου πω όμως το εξής: Ήμουν στην showbiz γιατί λατρεύω την μουσική.  Εκείνη την περίοδο, άκουσα την ψυχή και το ένστικτό μου.  Σε κάποιους, αυτό που έκανα φάνηκε... τρελό.  Όπως όμως σου είπα και πριν, η ψυχή σου μιλάει τόσο δυνατά που πρέπει να την ακούσεις.  Εξυπακούεται, αγαπάω και σέβομαι τον κόσμο και δεν είχα πρόβλημα μαζί του.  Απλώς, ήταν κάτι που ένοιωσα ότι έπρεπε να κάνω για μένα.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Τι αλλαγές έφερε στην ζωή σου η οικογένεια;  Ο γάμος και η γέννηση των παιδιών σου;

Τα παιδιά άλλαξαν όλη την ζωή μου!  Τα αγοράκια μου είναι η αγάπη, είναι η ζωή μου!  Ζωντάνεψαν την ψυχή μου!  Όταν έχεις τα παιδιά σου, όλα τα προβλήματα που νόμιζες ότι είχες παύουν να υπάρχουν! Αν τα παιδιά σου είναι υγιή,  όλα τα άλλα θα τα βρεις.  Μου ζωντάνεψαν την ψυχή και, νομίζω, με έκαναν και καλύτερο άνθρωπο.

Η μητρότητα τροποποίησε τον τρόπο σκέψης για την καριέρα σου;  Για παράδειγμα, μια μαμά – ιδίως μια μαμά αγοριών –μπορεί, για τις ανάγκες μιας δουλειάς γεμάτης δημοσιότητα και λάμψη, να προβάλει το ίδιο εύκολα και την σέξυ πλευρά του εαυτού της;  Ή, όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, θα αποκτήσεις αναστολές;

Κατ’αρχήν, πιστεύω ότι το “sexy” δεν πρέπει να είναι... “too sexy”.  Είμαι στον χώρο αρκετά χρόνια και το πιο «τολμηρό» που έχω κάνει είναι ένα εξώφυλλο με μπικίνι.  Γενικά, είμαι προσεκτική, δεν είμαι άνθρωπος που θέλει να εκθέσει ή να βγάλει κάτι πολύ προσωπικό.  Από εκεί και πέρα, στην σκηνή μού αρέσει να... παίζω θέατρο και να βγάζω την sexy πλευρά.  Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, τώρα που έκανα τα παιδιά το...σκέφτομαι λίγο περισσότερο.  Όμως, δεν είμαι καν 30, είμαι 29.  Θα κάνω κάποια πράγματα τώρα που μπορώ, αλλά όταν φτάσω σε κάποια ηλικία δεν θα βάζω τα μίνι.  Το κάνω τώρα που ακόμα νοιώθω άνετα.  Εξάλλου, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι άνθρωπος που τονίζει τόσο πολύ την σέξυ πλευρά του.

Αν και είναι  λίγο πρώιμο να το ρωτήσω, θα ήθελες να δεις τους γιους σου, ή κάποιον από αυτούς, τραγουδιστές στο μέλλον;  Έχεις φανταστεί ποτέ τον εαυτό σου να τραγουδάει μαζί τους στην σκηνή;

Τραγουδιστές; Όχι!  Έχω φανταστεί τα παιδιά μου να έρχονται στην συναυλία μου, να ανεβαίνουν πάνω στην σκηνή και να χορεύουν μαζί μου.  Αλλά, όχι, προσωπικά δεν θα ήθελα να μπουν στην showbiz.  Αν το θελήσουν όμως, θα είμαι κοντά τους.  Αυτές οι δουλειές, δεν είναι και τόσο «καθαρές».  Εγώ είχα πάντα μαζί μου έναν δικό μου άνθρωπο, έναν άνθρωπο που με αγαπούσε.  Για παράδειγμα, κάποιοι γελούσαν επειδή, μια περίοδο, με είχε από κοντά η μητέρα μου.  Όμως, είμαι δεμένη με τους ανθρώπους μου και νοιώθω σιγουριά να είναι μαζί μου.  Αν, λοιπόν, ερχόταν κάποιο από τα παιδιά μου και έλεγε «μαμά, θέλω να γίνω τραγουδιστής», από μέσα μου θα έκλαιγα, αλλά θα τον υποστήριζα.  Από την πλευρά μου, θα ευχηθώ να ακολουθήσουν την δουλειά του συζύγου μου (Commercial Real Estate) και να δώσουν βάση στο σχολείο τους.

ΜΗΝΥΜΑ

Κλείνω με μια ερώτηση που νομίζω ότι θα δώσει και κάποιο μήνυμα: Ας υποθέσουμε ότι διαβάζει την συνέντευξή σου στο newgreektv μια άλλη, νεαρή Ελληνοαμερικανίδα, που θέλει να κάνει καλλιτεχνική καριέρα στην Ελλάδα.  Τι θα την συμβούλευες;

Θα της μιλούσα σαν να ήταν κόρη μου και, κυρίως, θα συμβούλευα και τους γονείς της.  Θα τους έλεγα το εξής: «Η κόρη σας να ακολουθήσει το όνειρό της, να κάνει ό,τι μπορεί, αλλά να μην φύγετε ποτέ από το πλευρό της».

Η ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Όνομα:   Μαρία - Καλομοίρα

Επίθετο: Σαράντη

Γεννήθηκε: 31 Ιανουαρίου (ίδια ημέρα με Τζάστιν Τιμπερλέικ και Έλενα Παπαρίζου)

Γονείς: Νίκος και Ελένη

Αδέλφια: Γεωργία.  Είναι η τέλεια αδελφή, η κολλητή μου, η καλύτερη φίλη μου! 

Ελληνική Κοινότητα που μεγάλωσε: Άγιος Παύλος στο Hempstead.  Έκανα και τον γάμο μου εκεί

Σπουδές: Είχα υποτροφία Adelphi University για Viola, αλλά μετά από δυο εξάμηνα έφυγα για το Fame Story και την έχασα

Πρώτη δουλειά: Σερβιτόρα

Λατρεύει: την ζωή, τα παιδιά και τον άνδρα μου

Απολαμβάνει: τα παιδιά και τον άντρα μου όταν παίζουν μαζί, το καλό φαγητό με κρασί από το χωριό, την ωραία μουσική και ένα καλό βιβλίο

Απεχθάνεται: Να νοιώθω ότι κάποιος άνθρωπος βγάζει κακία και ζήλεια

Τι κάνει σήμερα: Κοιτάζω τα «ζουζούνια» μου, το τραγούδι μου και ετοιμάζω τις συναυλίες μου για το καλοκαίρι.  Δέκα χρόνια σε αυτές τις δουλειές, πλέον νοιώθω πιο σίγουρη.  Όταν κάνω μια συναυλία, την ευχαριστιέμαι περισσότερο.  Επίσης, ενημερώνω και την ιστοσελίδα μου (kalomira.com), όπου έχω μια πολύ δυνατή ομάδα!

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ

Μάθημα: Μουσική

Ομάδα: -

Φαγητό: Πίτσα, cheeseburger και μακαρόνια με κιμά με κεφαλοτύρι τριμμένο!

Αριθμός: 7

Χρώμα: Το κίτρινο.  Άρεσε στον θείο μου τον Χρήστο, που ήταν για μένα ο καλύτερός μου φίλος.  Δεν μου άρεσε και πολύ, αλλά από τότε που ο θείος μου πέθανε, είναι το αγαπημένο μου χρώμα.  Κάθε φορά που το βλέπω, τον σκέφτομαι.

Ενασχόληση: Μουσική/Τραγούδι

Προορισμός: Ελληνικά νησιά και Καραϊβική

Πρότυπο: Όταν ήμουν μικρή, ήταν η Madonna.  Σήμερα και οι πιο σύγχρονες τραγουδίστριες, όπως η Beyonce και η Rihanna

Μουσική: Ακούω όλα τα είδη μουσικής, αλλά μου αρέσει η mainstream

Ταινία: To Walk the Line.  Γενικά, μου αρέσουν οι ρομαντικές κωμωδίες