Ο Γιώργος Αβραμίδης μιλάει στο kallitexnis.gr

Επίσης, από το 2010 έως σήμερα αποτελεί μέλος του μουσικού συγκροτήματος ΕΚΜΕΚ. Έχει ηχογραφήσει σε πολλές δισκογραφικές δουλειές γνωστών καλλιτεχνών, όπως του Γιάννη Αγγελάκα, Παύλου Παυλίδη, Ελένης Τσαλιγοπούλου κ.α. Το 2013 κυκλοφόρησε η πρώτη του προσωπική δισκογραφική δουλειά, με τίτλο PROTOCOL. Ο δίσκος ήδη έχει λάβει λαμπρής υποδοχής από διάφορα μουσικά και μη μέσα και τραγούδια του βρίσκονται ήδη στα airplays πολλών ραδιοφωνικών σταθμών ανά την υφήλιο (Αμερική, Αγγλία, Περού, Βραζιλία). Αυτή την περίοδο ηχογραφεί το δεύτερο προσωπικό άλμπουμ ‘Voyager’ το οποίο θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο. Επίσης συμμετέχει στο νέο σχήμα του Γιάννη Αγγελάκα, που  βγαίνει στον δρόμο για συναυλίες από αυτόν τον Οκτώβριο  με τραγούδια απο όλες τις φάσεις της μέχρι τώρα διαδρομής του Γιαννή Αγγελάκα (προσωπικούς δίσκους, Τρύπες, διασκευές ρεμπέτικων, κ.α.) και με καινούργιο υλικό από τον δίσκο που θα ηχογραφεί καθ’ όλη την διάρκεια του χειμώνα.

Πότε κατάλαβες ότι η τέχνη είναι για σένα ?

Οι γονείς μου το κατάλαβαν πρώτοι και ήταν αυτοί που με βοήθησαν να έχω  κατεύθυνση προς την μουσική. Θυμάμαι  την μητέρα μου που μου έλεγε ότι έπερνα τις κατσαρόλες και τις κουτάλες από την κουζίνα και έκανα ότι έπαιζα ντράμς . Βοήθησε και η επιρροή του μεγάλου μου αδερφού, ο οποίος έπαιζε στη φιλαρμονική των Γιαννιτσών τρομπέτα,  και τον είχα ως πρότυπο. Αν δεν ήταν το οικογενειακό μου περιβάλλον τόσο υποστηριχτηκό απέναντι στις μουσικές  τέχνες, δεν θα με βοηθούσε να κατανοήσω ο ίδιος την κλίση μου στην μουσική. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, υπάρχουν  οικογένειες που δεν παροτρύνουν τα παιδιά τους στις τέχνες και αυτό γιατί το θεωρούν ντροπή το να είσαι μουσικός.

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι επαγγελματικά?

Από μικρό παιδί, είχα μπεί στην φιλαρμονική και πληρωνόμουν κανονικά με μηνιαίο μισθό, τότε με τις δραχμές. Από την ηλικία των 10 ήμουνα επαγγελματίας μουσικός. Αφού τελείωσα όμως το σχολείο, έδωσα εξετάσεις για να μπώ στην ορχήστρα τις ΕΡΤ, ορχήστρα  ποικίλης  μουσικής Βορείου Ελλάδος, τις οποίες και πέρασα . Αυτή, μπορώ να θεωρήσω, ότι ήταν η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά.  

Ποια ήταν η καλύτερη και ποιά η χειρότερη εμπειρία σου ως τώρα?

Κοίταξε, η δουλειά μας είναι ιδιαίτερη. Καλείσαι να διασκεδάσεις τον κόσμο ανεξάρτητα από την προσωπική σου εκάστοτε ψυχολογία. Πρόσφατα είχα μια εμπειρία , που θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω  ως την καλύτερη και την χειρότερη μαζί. Είχα τον αδερφό μου στην εντατική σε πολύ σοβαρή κατάσταση, και μια  ώρα  πριν βγώ στη σκηνή να παίξω, δέχομαι τηλεφώνημα από τον άλλο μου αδερφό ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις , εγώ  ως καλλιτέχνης έπρεπε να  παίξω μουσική  και να ξέρω ότι μόλις τελειώσω ότι υπάρχει πιθανότητα ο αδερφός μου να μην τα καταφέρει. Ήταν από τις  πιο δύσκολες στιγμές για μένα αλλα από την άλλη είμαι περήφανος  κατά κάποιο τρόπο, που έφερε εις πέρας μια τόσο δύσκολη κατάσταση και στάθηκα  καλλιτεχνικά στο ύψος της περίστασης. Ήταν και απόκριες θυμάμαι, ο κόσμος  χόρευε από κάτω κι εγώ έπρεπε να ήμουν παρόν και μες στο κέφι. Στο τέλος  πήγαν όλα καλα και με τον αδερφό μου και εκείνο το συναίσθημα της ανησυχίας  με βοήθησε και  λειτούργησε καταλυτικά, αφού ως μουσικός , και κατ’ επέκταση καλλιτέχνης, το συναίσθημα είναι ένα βασικό συστατικό  μετάδοσης  της  τέχνης.

Περισσότερα στο kallitexnis.gr